قتل كافرين به شمشير آن حضرت عليه السلام
روايات بسيار زيادى در اين باره آمده، كه به برخى اشاره مىشود.
امام صادق عليه السلام به معاويه دهنى درباره آيه «يعْرف المجْرمون بسيماهمْ فيوْخذ بالنواصي والاقْدام»(۱۶۴)؛ مجرمان از چهرههايشان شناخته مىشوند كه از موهاى پيشانى و پاهاى آنان گرفته مىشوند [و به دوزخ افكنده شوند.]فرمود: اى معاويه! در اين باره چه مىگويند؟ گفتم: مىپندارند خداوند در قيامت مجرمين را به چهرههايشان مىشناسد، پس امر مىكند از پيشانى و پاهايشان…
روايات بسيار زيادى در اين باره آمده، كه به برخى اشاره مىشود.
امام صادق عليه السلام به معاويه دهنى درباره آيه «يعْرف المجْرمون بسيماهمْ فيوْخذ بالنواصي والاقْدام»(164)؛ مجرمان از چهرههايشان شناخته مىشوند كه از موهاى پيشانى و پاهاى آنان گرفته مىشوند [و به دوزخ افكنده شوند.]فرمود: اى معاويه! در اين باره چه مىگويند؟ گفتم: مىپندارند خداوند در قيامت مجرمين را به چهرههايشان مىشناسد، پس امر مىكند از پيشانى و پاهايشان آنان را مىگيرند و به آتش مىافكنند. فرمود: چگونه خداوند به شناختن خلايقى كه آنها را آفريده، نياز دارد؟ گفتم: فدايت شوم پس [معنى]اين [آيه]چيست؟ فرمود: «هرگاه قايم ما بپاخيزد، خداوند شناخت چهرهها را به آن حضرت عطا فرمايد. آنگاه امر مىكند كافران را با پيشانىهايشان و قدمهايشان بگيرند. سپس از دم شمشير مىگذراند».(165)
و حضرت موسى بن جعفرعليهما السلام در تفسير آيه: «وله اسْلم منْ في السموات والارْض طوْعا وكرْها»(166)؛ و هر آن كس كه در آسمانها و زمين است، خواه و ناخواه فرمانبردار اويند. فرمود: «درباره قايمعليه السلام نازل شده، هنگامى كه عليه يهود و نصارى و صابيين و زنادقه و اهل ارتداد و كفر كه در شرق و غرب زمين هستند قيام مىكند، و اسلام را به آنها پيشنهاد مىنمايد. هر كس با طوع و رغبت مسلمان شود، او را دستور مىدهد كه نماز بخواند و زكات بپردازد و آنچه بر هر مسلمان واجب است، انجام دهد و هر كس مسلمان نشد گردنش را مىزند تا اينكه در مشارق و مغارب زمين يك نفر غير موحد باقى نماند».(167)
و امام صادق عليه السلام درباره فرموده خداوند - عزوجل - : «ولنذيقنهمْ من العذاب الادْنى دون العذاب الاكْبر»(168)؛ و به آنان از عذاب نزديكتر پيش از عذاب بزرگ مىچشانيم. فرمود: «عذاب ادنى ( >نزديكتر) عذاب سقر است، و عذاب اكبر قيام مهدىعليه السلام با شمشير است».
امام صادق عليه السلام به معاويه دهنى درباره آيه «يعْرف المجْرمون بسيماهمْ فيوْخذ بالنواصي والاقْدام»(164)؛ مجرمان از چهرههايشان شناخته مىشوند كه از موهاى پيشانى و پاهاى آنان گرفته مىشوند [و به دوزخ افكنده شوند.]فرمود: اى معاويه! در اين باره چه مىگويند؟ گفتم: مىپندارند خداوند در قيامت مجرمين را به چهرههايشان مىشناسد، پس امر مىكند از پيشانى و پاهايشان آنان را مىگيرند و به آتش مىافكنند. فرمود: چگونه خداوند به شناختن خلايقى كه آنها را آفريده، نياز دارد؟ گفتم: فدايت شوم پس [معنى]اين [آيه]چيست؟ فرمود: «هرگاه قايم ما بپاخيزد، خداوند شناخت چهرهها را به آن حضرت عطا فرمايد. آنگاه امر مىكند كافران را با پيشانىهايشان و قدمهايشان بگيرند. سپس از دم شمشير مىگذراند».(165)
و حضرت موسى بن جعفرعليهما السلام در تفسير آيه: «وله اسْلم منْ في السموات والارْض طوْعا وكرْها»(166)؛ و هر آن كس كه در آسمانها و زمين است، خواه و ناخواه فرمانبردار اويند. فرمود: «درباره قايمعليه السلام نازل شده، هنگامى كه عليه يهود و نصارى و صابيين و زنادقه و اهل ارتداد و كفر كه در شرق و غرب زمين هستند قيام مىكند، و اسلام را به آنها پيشنهاد مىنمايد. هر كس با طوع و رغبت مسلمان شود، او را دستور مىدهد كه نماز بخواند و زكات بپردازد و آنچه بر هر مسلمان واجب است، انجام دهد و هر كس مسلمان نشد گردنش را مىزند تا اينكه در مشارق و مغارب زمين يك نفر غير موحد باقى نماند».(167)
و امام صادق عليه السلام درباره فرموده خداوند - عزوجل - : «ولنذيقنهمْ من العذاب الادْنى دون العذاب الاكْبر»(168)؛ و به آنان از عذاب نزديكتر پيش از عذاب بزرگ مىچشانيم. فرمود: «عذاب ادنى ( >نزديكتر) عذاب سقر است، و عذاب اكبر قيام مهدىعليه السلام با شمشير است».