ايدي
«اَيْدي» از القاب حضرت قائم (عج) است. ظاهراً مراد از «ايدي» که جمع «يد» است، در اينجا، به معني نعمت باشد.
شيخ صدوق در «اکمال الدين» و ابن شهر آشوب در «مناقب»، از امام کاظم عليه السلام روايت کرده اند که حضرت در تفسير آيه ي شريفه ي:
«وَ أسْبَغَ عَلَيْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً (لقمان/۲۰)
: و (خداوند) نعمتهاي ظاهر و باطن خود را براي شما فراوان گردانيده است».…
«اَيْدي» از القاب حضرت قائم (عج) است. ظاهراً مراد از «ايدي» که جمع «يد» است، در اينجا، به معني نعمت باشد.
شيخ صدوق در «اکمال الدين» و ابن شهر آشوب در «مناقب»، از امام کاظم عليه السلام روايت کرده اند که حضرت در تفسير آيه ي شريفه ي:
«وَ أسْبَغَ عَلَيْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً (لقمان/20)
: و (خداوند) نعمتهاي ظاهر و باطن خود را براي شما فراوان گردانيده است». فرمود: «نعمت ظاهر، امام ظاهر است و نعمت باطنه، امام غايب است و در مواضع بسياري از قرآن، نعمت به امام عيه السلام تفسير شده است (نجم الثاقب، باب دوّم، ص 61)».
شيخ صدوق در «اکمال الدين» و ابن شهر آشوب در «مناقب»، از امام کاظم عليه السلام روايت کرده اند که حضرت در تفسير آيه ي شريفه ي:
«وَ أسْبَغَ عَلَيْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً (لقمان/20)
: و (خداوند) نعمتهاي ظاهر و باطن خود را براي شما فراوان گردانيده است». فرمود: «نعمت ظاهر، امام ظاهر است و نعمت باطنه، امام غايب است و در مواضع بسياري از قرآن، نعمت به امام عيه السلام تفسير شده است (نجم الثاقب، باب دوّم، ص 61)».