مراد از نعمت باطنی کیست؟
محمّد بن زیاد ازدی می گوید: از آقایم امام کاظم علیه السلام پرسیدم: منظور این آیه چیست «... وَأَسْبَغَ عَلَیکُمْ نِعَمَهُ ظهِرَهً وَباطِنَهً...»؟(۲)
آن حضرت فرمود:
«النِّعْمَهُ الظَّاهِرَهُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَالْبَاطِنَهُ الْإِمَامُ الْغَائِبُ.
فَقُلْتُ لَهُ: وَیکُونُ فِی الْأَئِمَّهِ مَنْ یغِیبُ؟
ص:۲۵
«مراد از نعمت ظاهره، امام ظاهر است و نعمت باطنی، امام غایب است.
گفتم: مگر بین امامان کسی غایب هم خواهد شد؟
قَالَ: نَعَمْ یغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَلَا یغِیبُ عَنْ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَهُوَ…
آن حضرت فرمود:
«النِّعْمَهُ الظَّاهِرَهُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَالْبَاطِنَهُ الْإِمَامُ الْغَائِبُ.
فَقُلْتُ لَهُ: وَیکُونُ فِی الْأَئِمَّهِ مَنْ یغِیبُ؟
ص:۲۵
«مراد از نعمت ظاهره، امام ظاهر است و نعمت باطنی، امام غایب است.
گفتم: مگر بین امامان کسی غایب هم خواهد شد؟
قَالَ: نَعَمْ یغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَلَا یغِیبُ عَنْ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَهُوَ…
محمّد بن زیاد ازدی می گوید: از آقایم امام کاظم علیه السلام پرسیدم: منظور این آیه چیست «... وَأَسْبَغَ عَلَیکُمْ نِعَمَهُ ظهِرَهً وَباطِنَهً...»؟(2)
آن حضرت فرمود:
«النِّعْمَهُ الظَّاهِرَهُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَالْبَاطِنَهُ الْإِمَامُ الْغَائِبُ.
فَقُلْتُ لَهُ: وَیکُونُ فِی الْأَئِمَّهِ مَنْ یغِیبُ؟
ص:25
«مراد از نعمت ظاهره، امام ظاهر است و نعمت باطنی، امام غایب است.
گفتم: مگر بین امامان کسی غایب هم خواهد شد؟
قَالَ: نَعَمْ یغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَلَا یغِیبُ عَنْ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَهُوَ الثَّانِی عَشَرَ مِنَّا یسَهِّلُ اللَّهُ لَهُ کُلَّ عَسِیرٍ وَیذَلِّلُ لَهُ کُلَّ صَعْبٍ وَیظْهِرُ لَهُ کُنُوزَ الْأَرْضِ وَیقَرِّبُ لَهُ کُلَّ بَعِیدٍ وَیبِیرُ بِهِ کُلَّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَیهْلِکُ عَلَی یدِهِ کُلَّ شَیطَانٍ مَرِیدٍ ذَاکَ ابْنُ سَیدَهِ الْإِمَاءِ الَّذِی یخْفَی عَلَی النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ لَا یحِلُّ لَهُمْ تَسْمِیتُهُ حَتَّی یظْهِرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ فَیمْلَأَ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً»؛(1)
فرمود: آری، شخص او از دیدگان مردم غایب می شود؛ امّا یاد او از دل های مؤمنان فراموش نمی گردد، او دوازدهمین امام از ماست، خداوند متعال هر مشکلی را برایش آسان خواهد کرد، هر سرسختی و (جبّاری) را در مقابل او رام گرداند، گنج های زمین را برایش ظاهر سازد، هر دوری را برایش نزدیک کند و تمام جباران و معاندان را به وسیله او هلاک کند، و به وسیله او هر شیطان متمرّدی را نابود سازد. او فرزند بهترین کنیزان است که ولادتش از مردم مخفی بماند و نام بردنش نیز حلال نباشد. تا آن گاه که خداوند وی را ظاهر کند و زمین را توسط وی پر از عدل و داد نماید چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد».
ص:26
1- 22. کفایه الاثر، ص 270 / بحارالانوار، ج 51، ص 150 / کمال الدین، ج 2، ص 368.
2- 21. سوره لقمان، آیه 20. «و نعمت های آشکار و پنهان خود را به طور فراوان بر شما ارزانی داشته است».
آن حضرت فرمود:
«النِّعْمَهُ الظَّاهِرَهُ الْإِمَامُ الظَّاهِرُ وَالْبَاطِنَهُ الْإِمَامُ الْغَائِبُ.
فَقُلْتُ لَهُ: وَیکُونُ فِی الْأَئِمَّهِ مَنْ یغِیبُ؟
ص:25
«مراد از نعمت ظاهره، امام ظاهر است و نعمت باطنی، امام غایب است.
گفتم: مگر بین امامان کسی غایب هم خواهد شد؟
قَالَ: نَعَمْ یغِیبُ عَنْ أَبْصَارِ النَّاسِ شَخْصُهُ وَلَا یغِیبُ عَنْ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ ذِکْرُهُ وَهُوَ الثَّانِی عَشَرَ مِنَّا یسَهِّلُ اللَّهُ لَهُ کُلَّ عَسِیرٍ وَیذَلِّلُ لَهُ کُلَّ صَعْبٍ وَیظْهِرُ لَهُ کُنُوزَ الْأَرْضِ وَیقَرِّبُ لَهُ کُلَّ بَعِیدٍ وَیبِیرُ بِهِ کُلَّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَیهْلِکُ عَلَی یدِهِ کُلَّ شَیطَانٍ مَرِیدٍ ذَاکَ ابْنُ سَیدَهِ الْإِمَاءِ الَّذِی یخْفَی عَلَی النَّاسِ وِلَادَتُهُ وَ لَا یحِلُّ لَهُمْ تَسْمِیتُهُ حَتَّی یظْهِرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ فَیمْلَأَ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً»؛(1)
فرمود: آری، شخص او از دیدگان مردم غایب می شود؛ امّا یاد او از دل های مؤمنان فراموش نمی گردد، او دوازدهمین امام از ماست، خداوند متعال هر مشکلی را برایش آسان خواهد کرد، هر سرسختی و (جبّاری) را در مقابل او رام گرداند، گنج های زمین را برایش ظاهر سازد، هر دوری را برایش نزدیک کند و تمام جباران و معاندان را به وسیله او هلاک کند، و به وسیله او هر شیطان متمرّدی را نابود سازد. او فرزند بهترین کنیزان است که ولادتش از مردم مخفی بماند و نام بردنش نیز حلال نباشد. تا آن گاه که خداوند وی را ظاهر کند و زمین را توسط وی پر از عدل و داد نماید چنان که از ظلم و ستم پر شده باشد».
ص:26
1- 22. کفایه الاثر، ص 270 / بحارالانوار، ج 51، ص 150 / کمال الدین، ج 2، ص 368.
2- 21. سوره لقمان، آیه 20. «و نعمت های آشکار و پنهان خود را به طور فراوان بر شما ارزانی داشته است».