طالقان
در روايات مهدويّت آنجا که سخن از ياران حضرت مهدي عليه السلام هنگام ظهور است، نام منطقه جغرافيايي «طالقان» به چشم مي خورد. حال اينکه طالقان چه منطقه اي بين مرو و بلخ باشد و يا اينکه شهري ميان قزوين و ابهر [۱] ، از آن به عنوان خاستگاه برخي از ياران حضرت مهدي ياد شده است.
در منابع اهل سنّت از حضرت علي عليه السلام نقل شده است که…
در روايات مهدويّت آنجا که سخن از ياران حضرت مهدي عليه السلام هنگام ظهور است، نام منطقه جغرافيايي «طالقان» به چشم مي خورد. حال اينکه طالقان چه منطقه اي بين مرو و بلخ باشد و يا اينکه شهري ميان قزوين و ابهر [1] ، از آن به عنوان خاستگاه برخي از ياران حضرت مهدي ياد شده است.
در منابع اهل سنّت از حضرت علي عليه السلام نقل شده است که فرمود: «خوش به حال طالقان! خداوند متعال داراي گنج هايي در آنجا است که نه طلا است و نه از نقره؛ امّا در آن خطه مرداني وجود دارند که خدا را آن طور که شايسته معرفت است، شناخته اند و آنان، ياران مهدي عليه السلام در آخِرُالزّمان مي باشند». [2] .
همين روايت به گونه اي ديگر در منابع شيعه نيز آمده است.
امام صادق عليه السلام فرمود: «خداي متعال را گنج هايي است در طالقان که نه طلا است و نه نقره و درفشي که از آغاز تا کنون باز نشده و به اهتزاز در نيامده است. اين خطه داراي مرداني است که قلب هاي آنان مانند پاره هاي آهن محکم و نستوه است. نسبت به ذات مقدس خداوند ترديدي در آن قلب ها ايجاد نمي شود، شديدتر از آتش اند. اگر بر کوه حمله ور شوند آن را از جاي بر مي کنند با به دست داشتن پرچم، آهنگ هر دياري که نمايند آن را ويران و منهدم مي سازند. بر اسب هايشان همچون عقاب سوارند.به عنوان تيمّن و تبرّک زين مرکب امام عليه السلام را بوسه زده و با دست لمس مي نمايند.
آن بزرگوار را پروانه وار در وسط گرفته وبه هنگام خطر، آن وجود مقدس را با جان خود حفظ مي کنند. شب ها را با مناجات سپري مي کنند و روز سوارانِ کارزارند. آنان زاهدانِ شب و شيرانِ روزند. در اطاعت از امام و رهبرشان مطيع تر از کنيزکان نسبت به مولاي خويش اند.
درخشندگي آنان، مانند چراغ هاي پر نور است؛ مثل اينکه قلب هايشان چراغي از ايمان است. از بيم خدا مي هراسند، شهادت طلب اند و آرزوي کشته شدنِ در راه خدا را دارند. شعار آنان «خونخواهي سالار شهيدان حسين عليه السلام» است. هنگامي که به پيش مي تازند. رعب و وحشتِ آنان به مسافت يک ماه راه رفتن در قلب هاي دشمنان جايگزين مي شود، گروه گروه به سوي حضرت روانه مي شوند. به واسطه اين رادمردان، خداوند امامِ بر حق (مهدي عليه السلام) را پيروز مي گرداند». [3] .
اگرچه برخي طالقان را منطقه خاصّ دانسته اند؛ ولي گروهي نيز آن را به منطقه بسيار وسيعي همانند ايران معنا کرده اند. [4] از روايت ذکر شده در منابع اهل سنّت استفاده مي شود که آنان اصحاب و ياران خاصّ آن حضرت اند؛ زيرا در روايت، نوع آنان مشخص شده است؛ امّا در روايت بحارالانوار علاوه بر بيان چگونگي و کيفيت، سخن از کمّيت و لشکر و درفش هاي فاتح و پيروز به ميان آمده است.
پاورقي
[1] معجم البلدان، ج 4، ص 6.
[2] الحاوي، سيوطي، ج2، ص 82؛ کنزالعمال، ج 7، ص 262.
[3] بحارالانوار، ج52، ص 307.
[4] ر.ک: عصر ظهور، ص 260.
در منابع اهل سنّت از حضرت علي عليه السلام نقل شده است که فرمود: «خوش به حال طالقان! خداوند متعال داراي گنج هايي در آنجا است که نه طلا است و نه از نقره؛ امّا در آن خطه مرداني وجود دارند که خدا را آن طور که شايسته معرفت است، شناخته اند و آنان، ياران مهدي عليه السلام در آخِرُالزّمان مي باشند». [2] .
همين روايت به گونه اي ديگر در منابع شيعه نيز آمده است.
امام صادق عليه السلام فرمود: «خداي متعال را گنج هايي است در طالقان که نه طلا است و نه نقره و درفشي که از آغاز تا کنون باز نشده و به اهتزاز در نيامده است. اين خطه داراي مرداني است که قلب هاي آنان مانند پاره هاي آهن محکم و نستوه است. نسبت به ذات مقدس خداوند ترديدي در آن قلب ها ايجاد نمي شود، شديدتر از آتش اند. اگر بر کوه حمله ور شوند آن را از جاي بر مي کنند با به دست داشتن پرچم، آهنگ هر دياري که نمايند آن را ويران و منهدم مي سازند. بر اسب هايشان همچون عقاب سوارند.به عنوان تيمّن و تبرّک زين مرکب امام عليه السلام را بوسه زده و با دست لمس مي نمايند.
آن بزرگوار را پروانه وار در وسط گرفته وبه هنگام خطر، آن وجود مقدس را با جان خود حفظ مي کنند. شب ها را با مناجات سپري مي کنند و روز سوارانِ کارزارند. آنان زاهدانِ شب و شيرانِ روزند. در اطاعت از امام و رهبرشان مطيع تر از کنيزکان نسبت به مولاي خويش اند.
درخشندگي آنان، مانند چراغ هاي پر نور است؛ مثل اينکه قلب هايشان چراغي از ايمان است. از بيم خدا مي هراسند، شهادت طلب اند و آرزوي کشته شدنِ در راه خدا را دارند. شعار آنان «خونخواهي سالار شهيدان حسين عليه السلام» است. هنگامي که به پيش مي تازند. رعب و وحشتِ آنان به مسافت يک ماه راه رفتن در قلب هاي دشمنان جايگزين مي شود، گروه گروه به سوي حضرت روانه مي شوند. به واسطه اين رادمردان، خداوند امامِ بر حق (مهدي عليه السلام) را پيروز مي گرداند». [3] .
اگرچه برخي طالقان را منطقه خاصّ دانسته اند؛ ولي گروهي نيز آن را به منطقه بسيار وسيعي همانند ايران معنا کرده اند. [4] از روايت ذکر شده در منابع اهل سنّت استفاده مي شود که آنان اصحاب و ياران خاصّ آن حضرت اند؛ زيرا در روايت، نوع آنان مشخص شده است؛ امّا در روايت بحارالانوار علاوه بر بيان چگونگي و کيفيت، سخن از کمّيت و لشکر و درفش هاي فاتح و پيروز به ميان آمده است.
پاورقي
[1] معجم البلدان، ج 4، ص 6.
[2] الحاوي، سيوطي، ج2، ص 82؛ کنزالعمال، ج 7، ص 262.
[3] بحارالانوار، ج52، ص 307.
[4] ر.ک: عصر ظهور، ص 260.
تاریخ و ساعت انتشار :
۲۲:۱۹:۴۸ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
۲۲:۱۹:۴۸ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
دسته بندی :
مهدی و اماکن
مهدی و اماکن
با مهدی
