امام قائم (عج) به خاطر عدم پذيرش جامعه از نظرها پنهان است، اگر او همچون امامان معصوم عليهم السّلام ديگر آشکار بود، مردم همان که با امامان کردند با او مي کردند، امّا او غائب است تا مردم آمادگي پذيرش او را در طول زمان پيدا کنند.

از جمله فوائد غيبت امام قائم (عج) مي توان به اين مورد اشاره کرد:

1- غيبت او به پيروانش اميد مي بخشد و آنها را دلگرم مي کند که داراي چنين رهبري هستند، با توجّه به اين که اميد، سازنده است.


2- غيبت آن حضرت پيروانش را قدم به قدم آماده مي سازد تا آن حضرت را از عزلت بيرون آورند.

3- گفتگو درباره قيام مهدي (عج) در طول زمان با فرصت کافي موجب پرورش نفوس و آمادگي در انديشه انقلاب جهاني بودن و هدفداري و... مي شود و به اين ترتيب زمينه سازي ظهور آن حضرت مهيّا مي گردد.

4- شناخت موانع يک انقلاب جهاني در تمام ابعاد و بر اندازي آن موانع، نياز به طول زمان و کمک فکري بسيار در سطح جهان دارد، اين نيز يکي از فوائد غيبت امام قائم (عج) مي باشد.

5- طول غيبت و دوري مردم از رهبر مصلح و عادل، موجب فساد در تمام زمينه ها شده و همين فساد موجب خستگي و ناراحتي و نارضايتي مردم مي شود و در دل اين فساد، جرقّه هاي انقلاب بروز مي کند و مردم، تشنه مصلح واقعي و عدالت مي شوند، چرا که تا همه، رنج ظلم و فساد را نبرند، آماده درک لذّت عدالت و اصلاح نخواهند شد.

6- غيبت امتحاني است که خداوند شيعيان را در معرض آزمايش قرار داده تا معلوم شود چه کسي ثابت قدم و استوار در امامت امام دوازدهم باقي خواهد ماند.

7- غيبت دلائلي دارد که به امامان اجازه افشاي آن داده نشده است و... («آخرين اميد»، ص 172-180)