«جمعه» روز پاياني هفته، مورد احترام مسلمانان و يکي از اعياد مهم آنان است. به عقيده برخي جمعه از آن رو «جمعه» ناميده شده که در آن جهت نماز اجتماع مي کنند. [1] .

اهميت شب و روز جمعه در احاديث بسياري بيان شده و اعمال و ادعيه فراواني براي آن مقرر گشته است. از مهم ترين اعمال مؤمنان در روز جمعه توجه به حضرت مهدي عليه السلام و انتظار فرج آن بزرگوار است. در اين روز زيارت آن حضرت و دعا براي تعجيل فرج او مستحب است؛ زيرا طبق برخي از روايات و زيارات، اميد ظهور آن حضرت در روز جمعه بيش از ساير روزها است. [2] .

امام صادق عليه السلام در اين باره فرموده است: «...وَيَخرُجُ قائِمُنا اَهْلَ البيْتِ يَوْمَ الجُمُعَةِ...» [3] ؛ «... و خروج مي کند قائم ما اهل بيت در روز جمعه».

همچنين در رواياتي آمده است: «وَکانَ اليَوْمُ الَّذِي نَصَبَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله اَمِيرَالمُؤمِنينَ عليه السلام بِغَدِيرِ خُمِّ يَوْمَ الجُمُعَةِ وَقِيامُ القائِمِ عليه السلام يَکُونُ فِي يَوْمِ الجُمُعَةِ وَتَقُومُ القِيامَةُ فِي يَومِ الجُمُعَةِ...» [4] ؛ «روزي که پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله، حضرت علي عليه السلام را در غدير خم نصب فرمود، جمعه بود و روز قيام قائم عليه السلام جمعه خواهد بود و روز بر پايي رستاخيز جمعه خواهد بود».

البته بين اين سه رخداد عظيم، وجوه مشترک فراواني وجود دارد. از ويژگي هاي ديگر اين روز با عظمت، آن است که حضرت مهدي عليه السلام در آن روز شريف پاي به عرصه گيتي نهاده چشم به جهان گشود. [5] .
پاورقي
[1] راغب اصفهاني، مفردات.

[2] ر.ک: بحارالانوار، ج 99، ص 215.

[3] شيخ صدوق، الخصال، ص 394، ح 101.

[4] شيخ صدوق، من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 422، م 1241.

[5] کتاب الغيبة، ص 393؛ کمال الدين و تمام النعمة، ح 2، ص 432، ح 13 و12.