یک لیوان آب در زندگی ما نقش زیادی ندارد. اما بودن یا نبودن همین مقدار آب برای یک ماهی می­ تواند حکم زندگی یا مرگ را داشته باشد.

مقابل راوی سه لیوان آب، قلم موی نقاشی، پالت آبرنگ و یک گلدان کوچک قرار دارد که روی­شان پوشیده است. راوی از روی لیوانها پوشش را برداشته و به ترتیب در مورد هر کدام از آن­ها صحبت می ­کند.

راوی: به نظرتون با یک لیوان آب چه کارهایی می­شه انجام داد؟ در صورت همراهی مخاطبان، راوی از چند نفر نظرخواهی ­کند. سپس روپوش لیوان اول را برداشته و می­گوید:

راوی: با کمک یک لیوان آب و مقداری رنگ می ­تونیم یک نقاشی آبرنگ بکشیم. روپوش را از روی لیوان دوم و گلدان برداشته و می­گوید:

راوی: با همین مقدار آب می­تونیم یک گیاه رو آبیاری کنیم. روپوش را از روی لیوان سوم برمی­ دارد. درون آن یک ماهی است. می­گوید:

راوی: یک لیوان آب در زندگی ما نقش زیادی نداره. اما بودن یا نبودن همین مقدار آب برای یک ماهی، می­تونه حکم زندگی یا مرگ رو داشته باشه. آرام آرام آب لیوان را در ظرفی دیگر خالی می ­کند.

راوی: تیک تاک، تیک تاک، تیک تاک، … به میزانی که از حجم این آب کم بشه، زندگی این ماهی به پایان خودش نزدیک می­شه. لیوان آب که کاملاً خالی می ­شود.

راوی: و در این لحظه ماهی به زمان مرگش خودش می­رسه. ماهی را درون ظرف آب می­ اندازد.

راوی: تا حالا فکر کردین که زندگی ما هم مثل این ماهی می ­مونه و روز به روز منابعی که قراره به کمک اون­ها حیات ما ادامه داشته باشه، کمتر و کمتر میشن؟ (در صورت عدم وجود امکانات کافی برای اجرای این تابلو، راوی اتفاقات را به صورت تصور ذهنی توصیف کند.)