اگر کسی به دوام ذکر و توجه زندگی کرد به کرمشون اونو همیشه مورد توجه میدن توجه بیشتر بیشتر بیشتر تا کجا میرسه تا جایی که حضرت این تعبیر رو به کار ببرن که فلانی از ماست و اون رو به خودشون نسبت بدن ممکنه به یک کسی بفهمون که باشه تو سگ در خانه ای مایی هان به یکی دیگه ام ممکنه این لقبو بدن این افتخارو تو نوکر مایی تو خادم مایی به یکی دیگه ممکنه لقب دیگه بدن.

و بعد وقتی که پذیرفتن داخل خانه بردن سمتی دادن از اونا شدی اونا که رها نمی کنند تو رو که آمد خدمت حضرت گفت آقا ما یه عمریه اسب شما مرکب شما رو من دهانه اش رو می گیرم ….