0%
پنجشنبه ، ۰۹ فروردین ۱۴۰۳

پرتال تخصصی تبیان مهدویت

تبیان مهدویت ، بزرگترین پایگاه اینترنتی مهدویت

صفات امام مهدی(عج) در روایات اهل سنت

صفات امام مهدی(عج) در روایات اهل سنت
پس از بیان اسم و نسب حضرت مهدی(عج) به روایاتی که در مورد صفات آن حضرت در کتابهای اهل سنّت وارد شده می پردازیم:
۱- ابوسعید خدری از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت کرده است:
«مهدی، از من است که دارای پیشانی نورانی و بینی کشیده است. او زمین را پس از آن که از ظلم و جور پر شده است، پر از قسط و عدل می کند». (۱)

۲- از…
پس از بیان اسم و نسب حضرت مهدی(عج) به روایاتی که در مورد صفات آن حضرت در کتابهای اهل سنّت وارد شده می پردازیم:
1- ابوسعید خدری از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت کرده است:
«مهدی، از من است که دارای پیشانی نورانی و بینی کشیده است. او زمین را پس از آن که از ظلم و جور پر شده است، پر از قسط و عدل می کند». (1)

2- از حذیفه روایت شده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:

«مهدی، یکی از فرزندان من است که صورتش همانند ماه شب چهارده می درخشد. رنگ چهره اش، عربی و جسم او بنی اسرائیلی

(قد بلند) است. زمین را پس از آن که پر از ظلم و جور شده است، پر از عدل و داد می کند. اهل آسمان و زمین و حتّی پرندگان هوا به حکومت او راضی می شوند...». (2)

3- از ابو سعید خدری روایت شده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:

«مهدی، از ما اهل بیت می باشد که قامتی بلند و کشیده دارد و صاحب پیشانی نورانی است. او زمین را پس از آن که از ظلم و جور پرشده است، از عدل و داد پر می کند». (3)

4- از قتاده از عبدالله بن حرث روایت شده است:

«مهدی، در حالی که چهل ساله است، ظهور می کند و گویی که یکی از بنی اسرائیل است». (4)

5- از محمّد بن جبیر روایت شده است:

«مهدی، ابروانی پرپشت و جدا از هم و چشمانی سیاه دارد. از حجاز ظهور می کند تا بر منبر دمشق مستقر می شود و در این حال،

هجده ساله است». (5)

6- از عبدالله بن بشیر، از کعب روایت شده است:

«مهدی در مقابل خداوند، چنان خاشع است که گویی همانند عقاب بالهای خویش را بر زمین گشوده است». (6)

7- از ابن عبّاس روایت شده است:

«مهدی جوانی است که از ما اهل بیت می باشد». (7)

8- عبدالرحمن بن عوف، از پدرش روایت کرده است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود:

«خداوند از عترت من مردی را مبعوث می کند که بین دندانهای پیشین او فاصله وجود دارد و دارای پیشانی نورانی است. او زمین را پر از عدل و داد می کند و اموال فروانی را می بخشد». (8)

9- محمّد بن جعفر از علی ابن ابی طالب(علیه السلام) روایت می کند:

«این پسرم حسین(علیه السلام) سید و سرور است؛ چنان که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) او را سید نامیده است. به زودی خداوند از صلب او کسی را خلق می کند که همنام پیامبر شما و از جهت خُلق و خوی و شکل و شمایل شبیه او است. او در حالی که مردم در غفلت به سر می برند و حقّ او را ضایع کرده اند و ظلم و جور را رواج داده اند، ظهور می کند. به خدا قسم! اگر خروج نکند، هر آینه گردن او را می زدم. با ظهورش اهل آسمانها و ساکنان آن را خوشحال می کند. او دارای پیشانی نورانی، بینی کشیده، شکم برآمده و گونه های صاف است که بر گونۀ راستش خال سیاهی دیده می شود. بین دندانهای پیشین او فاصله وجود دارد و او زمین را پس از آن که از ظلم و جور پر شده است، از عدل و داد پر می کند». (9)

10- از سلیمان بن حبیب روایت شده است:

«از ابوامامۀ باهلی شنیدم که رسول الله(صلی الله علیه و آله) فرمود: بین شما و روم، چهار بار صلح و آرامش برقرار می شود که چهارمین صلح به دست مردی از خاندان هرقل شکسته می شود که هفت سال طول می کشد.

مردی از عبدالقیس به نام مستورد بن غیلان پرسید: ای رسول خدا! در آن روز، چه کسی رهبری مردم را بر عهده دارد؟ فرمود: فرزند من مهدی که چهل ساله است. گویی صورتش همانند ستاره می درخشد و در گونۀ راستش، خال سیاهی دیده می شود...». (10)

11- از هیثم بن عبدالرحمن، از علی ابن ابی طالب(علیه السلام) روایت شده است:

«محلّ تولّد مهدی در مدینه است. او از اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) است و همنام آن حضرت(صلی الله علیه و آله) می باشد. محلّ هجرت وی بیت المقدّس است. محاسن انبوه و چشمهای مشکی و دندانهای برّاق دارد. در صورتش خال سیاهی دیده می شود. پرچم او از جنس مخمل سیاه و به شکل مربع می باشد. خداوند به وسیلۀ سه هزار فرشته او را یاری می کند که آنان بر صورت و پشت مخالفین او می زنند». (11)




1- (1) - سنن ابی داوود: 4/ 107، ح 428؛ مستدرک حاکم: 4/ 557 (با کمی اختلاف)؛ معالم السنن: 4/ 344؛ مصابیح البغوی: 3/ 492، ح 4212؛ العلل المتناهیه: 2/ 859، ح 1443؛ جامع الاصول: 5/ 343، باب 7؛ مطالب السؤول: 2/ 80، باب 12؛ البیان: 117؛ عقدالدرر: 59، باب 3؛ مشکاه المصابیح: 3/ 171، باب 2، فصل 2، ح 5454؛ الجامع الصغیر: 2/ 672، ح 9244؛ جمع الجوامع: 1/ 449؛ کنزالعمّال: 14/ 264، ح 38665؛ مرقاه المفاتیح: 9/ 351، ح 5454؛ فیض القدیر: 6/ 278، ح 9244؛ التاج الجامع للاصول: 5/ 343، باب 7.
2- (1) - الفردوس: 4/ 496، ح 6940؛ العلل المتناهیه: 2/ 858، ح 1439; البیان: 118، باب 8؛ ذخائر العقبی: 136؛ عقد الدرر: 60، باب 3؛ میزان الاعتدال: 3/ 449؛ البیان المیزان: 5/ 24؛ الفصول المهمّه: 284؛ الجامع الصغیر: 2/ 672، ح 9245؛ الصواعق المحرقه، ابن حجر: 164، باب 11/ فصل 1؛ کنزالعمّال: 14/ 264، ح 38666؛ مرقاه المفاتیح: 9/ 350؛ لوائح السفاوینی: 2/ 4؛ اسعاف الراغبین: 146؛ نورالابصار: 187؛ فیض القدیر: 6/ 279، ح 9245.
3- (2) - مستدرک حاکم: 4/ 557؛ عقد الدرر: 60، باب 3؛ فرائد السمطین: 2/ 330، ح 580؛ برهان المتقی: 98، باب 2، ح 28 و ص 99، باب 3/ ح 3؛ ینابیع المودّه: 448، باب 94.
4- (3) - فتن ابن حماد: 258، ح 1008؛ الحاوی: 2/ 232؛ برهان المتقی: 99، باب 3، ح 2؛ کنز العمّال: 14/ 586، ح 39660.
5- (1) - برهان المتقی: 100/ باب 3، ح 5، عقد الدرر: 64 -63، باب 3؛ الحاوی: 2/ 232؛ فرائد فوائد الفکر: 4، باب 2.
6- (2) - فتن ابن حماد: 258؛ عقد الدرر: 65، باب 3؛ الحاوی: 2/ 232؛ القول المختصر: 98، باب 3، ح 29؛ برهان المتقی: 101، باب 3، ح 10.
7- (3) - فتن ابن حماد: 102؛ الحاوی: 2/ 232؛ برهان المتقی: 98، باب 2، ح 27 و 21؛ کنز العمّال: 14/ 585، ح 39658 (با اندکی اختلاف)؛ فرائد فوائد الفکر: 2، باب 1.
8- (4) - البیان: 139/ باب 19؛ عقد الدرر: 37، باب 1؛ فرائد المسطین: 2/ 331، ح 582؛ الحاوی: 2/ 220؛ الصواعق المحرقه، ابن حجر: 164، باب 11/ فصل2؛ القول المختصر: 43/ باب1/ ح 33؛ برهان المتقی: 84/ باب 1، ح 32; اسعاف الراغبین: 146؛ ینابیع المودّه: 436 و 433، باب 73/ فصل 2؛ فرائد فوائد الفکر: 4، باب2.
9- (1) - سنن ابی داوود: 4/ 108، ح 429؛ جامع الاصول: 5/ 343؛ مختصر ابی داوود: 6/ 162، ح4121؛ عقد الدرر: 45، باب 1؛ فتن ابن کثیر: 1/ 38؛ مقدّمه ابن خلدون: 391، فصل 53؛ الحاوی: 2/ 214؛ الدرّالمنثور: 6/ 39، ذیل آیه 18؛ جمع الجوامع: 2/ 35؛ کنزالعمّال: 13/ 647، ح 27636؛ مرقاه المفاتیح: 9/ 363، ح 5462؛ ینابیع المودّه: 432، باب 72؛ التاج الجامع للاصول: 5/ 343، ح 10.
10- (1) - البیان: 138 - 137، باب 18، به نقل از المعجم الکبیر و مناقب المهدی از ابونعیم.
11- (2) - البیان: 140، به نقل از المعجم طبرانی و مناقب المهدی، تألیف ابی نعیم.



تاریخ و ساعت انتشار :
۰۵:۴۶:۲۴ ~~~ ۱۴۰۰/۰۴/۱۶
دسته بندی :
از نگاه اهل سنت
با مهدی

بنر های حاشیه پست

اظهار نظر در مورد صفات امام مهدی(عج) در روایات اهل سنت .::. پرتال تخصصی تبیان مهدویت

*
*
دانلود مستقیم