کلمه «حیّ» صفت مشبهه از مادّه «حیی» و به معنای صاحب حیات و قوه رشد و نمو است. (1) کلمه «حیاه» به معنای زیست، زندگی و در مقابل «موت» است. (2) در قرآن نیز کلمه «حیاه» و «إحیا» به معنای زندگی و زنده کردن در برابر «ممات» و «أماته» به کار رفته است. (3)

واژه «حیّ» صفت مشبهه از مادّه «حیی» و به معنای زنده، در برابر «میّت» یعنی مرده، قرار دارد. در آیات قرآن نیز کلمه «حی» به هر نوع موجود زنده و دارای نمو اطلاق شده (4) و در بیشتر موارد در برابر «میت» به کار رفته است. (5) هم چنین «حیّ» یکی از اسما و صفات الاهی و به معنای دارای حیات ثابت است و در قرآن کریم سه بار خداوند با صفت «حَیّ» همراه با وصف «قیّوم» یعنی پایدار و پاینده، یاد شده است. (6) به گفته راغب، حیّ بودن خداوند به معنای ذاتی

بودن حیات اوست که مرگ و نیستی بر او راه ندارد. (7)

ج) واژه «غائب»: کلمه «غائب» از ریشه «غیب» به معنای ناپیدا و پوشیده بودن از انظار است. (8) واژه «غیب« در لغت در برابر «شهود» قرار دارد و بر مخفی بودن چیزی از چشم ها دلالت می کند. (9)

برخلاف واژه «ظهور» که بر آشکار بودن چیزی دلالت دارد. (10)

1- ر.ک: مفردات الفاظ القرآن، ص268.

2- «الحَیاهُ: نقیض الموت»؛ ( لسان العرب، ج 14، ص211).

3- مانند: ﴿وَ هُوَ الَّذِی أَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ﴾،سوره حج، آیه 66؛﴿کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْوَاتاً فَأَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴾ ،سوره بقره، آیه 28.

4- مانند: ﴿ وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَیْ ءٍ حَیٍّ﴾،سوره أنبیاء، آیه30.

5- مانند: ﴿ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَی یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ﴾ ،سوره انعام، آیه95.

6- مانند: ﴿ اللَّهُ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ﴾، سوره بقره، آیه 255؛﴿ اللَّهُ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ﴾، سوره آل عمران، آیه2؛﴿وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ﴾، سوره طه، آیه 111.

7- مفردات الفاظ القرآن، ص269.

8- «اَلْغَیبُ، مَصْدَرُ غَابَتِ الشّمْسُ اذا اِسْتَتَرَتْ عَنِ العَین»؛( المفردات راغب، ص616).

9- «یدلُّ علی تستر الشِّی ء عن العیون»؛( التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 7، ص289).

10- «ظَهَرَ الشّی ء اِذَا انْکَشَفَتْ. ظَهَرَ الشَّی ءُ یظْهَرُ ظُهُوراً بَرَزَ بَعْدَ الْخَفَاء»؛ (مصباح المنیر، ص387).