ابوبصیر از امام باقرعلیه السلام نقل کرده که آن حضرت فرمودند:

در یکی از روزها که عدّه ای از اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله خدمت ایشان بوده اند آن جناب دو بار فرموده اند:

«اللَّهُمَّ لَقِّنِی إِخْوَانِی»؛ «خدایا برادرانم را به من برسان».

اصحاب پیامبر عرض می کنند: مگر ما برادران شما نیستیم ای رسول خدا؟

پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله می فرماید:

«لَا، إِنَّکُمْ أَصْحَابِی، وَإِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ، آمَنُوا وَلَمْ یرَوْنِی، لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِأَسْمَائِهِمْ وَأَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یخْرِجَهُمْ مِنْ أَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَأَرْحَامِ أُمَّهَاتِهِمْ، لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیهً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیلَهِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا، أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی، ینْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَهٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَهٍ»؛(1)

«خیر، شما اصحاب و یاران من هستید، امّا برادران من کسانی اند که در آخر الزمان می آیند، مرا نمی بینند امّا به من ایمان می آورند. خداوند متعال آنان را با نام خودشان و نام پدرانشان به من معرفی فرموده است قبل از

آن که از نسل پدرانشان و از رحم مادرانشان بیرون بیایند. هر کدام از آنان نسبت به دین خودش پایدارتر است از کشیدن تیغ های خشن و تیز، در شب تاریک، یا مانند کسی است که اخگر درخت غضا را در دستش نگه دارد؛ آنان همانند چراغی در شب تار هستند، خداوند ایشان را از فتنه های تیره و تار نجات خواهد داد».

1- 90. بصائر الدرجات، ص 84 / بحارالانوار، ج 52، ص 124.

تبیان-مهدویت-امام زمان -مهدوی -منجی - ظهور - آخرالزمان -رجعت