فرزند خیره الاماء کیست؟
چند تن از صحابه از جمله ابوجحیفه و حارث بن عبداللَّه همدانی و حارث بن شرب می گویند: روزی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بودیم که امام حسن علیه السلام وارد شد، امام علی علیه السلام فرمود:
«مَرْحَباً بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ آفرین به فرزند رسول خدا!
امّا آن گاه که امام حسین علیه السلام وارد شد، فرمود:
«بِأَبِی أَنْتَ یا أَبَا ابْنِ خِیرَهِ الْإِمَاءِ»؛
«به فدای تو که پدر فرزند بهترین کنیزان و خانم…
«مَرْحَباً بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ آفرین به فرزند رسول خدا!
امّا آن گاه که امام حسین علیه السلام وارد شد، فرمود:
«بِأَبِی أَنْتَ یا أَبَا ابْنِ خِیرَهِ الْإِمَاءِ»؛
«به فدای تو که پدر فرزند بهترین کنیزان و خانم…
چند تن از صحابه از جمله ابوجحیفه و حارث بن عبداللَّه همدانی و حارث بن شرب می گویند: روزی نزد امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بودیم که امام حسن علیه السلام وارد شد، امام علی علیه السلام فرمود:
«مَرْحَباً بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ آفرین به فرزند رسول خدا!
امّا آن گاه که امام حسین علیه السلام وارد شد، فرمود:
«بِأَبِی أَنْتَ یا أَبَا ابْنِ خِیرَهِ الْإِمَاءِ»؛
«به فدای تو که پدر فرزند بهترین کنیزان و خانم ها هستی».
سؤال شد: ای امیرالمؤمنین! چطور شد که به حسن چنان گفتی و به حسین چنین؟ فرزند بهترین کنیزان کیست؟
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
«ذَاکَ الْفَقِیدُ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ م ح م د بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ هَذَا وَوَضَعَ یدَهُ عَلَی رَأْسِ الْحُسَینِ علیه السلام»؛(1)
«همان ناپیدای تنهای رانده شده، محمّد پسر حسن پسر علی پسر محمّد پسر موسی پسر جعفر پسر محمّد پسر علی پسر این حسین.
و دست بر سر امام حسین علیه السلام گذاشت».
1- 40. بحارالانوار، ج 51، ص 110.
«مَرْحَباً بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ آفرین به فرزند رسول خدا!
امّا آن گاه که امام حسین علیه السلام وارد شد، فرمود:
«بِأَبِی أَنْتَ یا أَبَا ابْنِ خِیرَهِ الْإِمَاءِ»؛
«به فدای تو که پدر فرزند بهترین کنیزان و خانم ها هستی».
سؤال شد: ای امیرالمؤمنین! چطور شد که به حسن چنان گفتی و به حسین چنین؟ فرزند بهترین کنیزان کیست؟
امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
«ذَاکَ الْفَقِیدُ الطَّرِیدُ الشَّرِیدُ م ح م د بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ هَذَا وَوَضَعَ یدَهُ عَلَی رَأْسِ الْحُسَینِ علیه السلام»؛(1)
«همان ناپیدای تنهای رانده شده، محمّد پسر حسن پسر علی پسر محمّد پسر موسی پسر جعفر پسر محمّد پسر علی پسر این حسین.
و دست بر سر امام حسین علیه السلام گذاشت».
1- 40. بحارالانوار، ج 51، ص 110.