یکی از اصحاب امام رضاعلیه السلام به نام ایوب بن نوح می گوید: به آن حضرت عرض کردم: ما دوست داریم که شما صاحب این امر باشید و این که خداوند همه امور را بدون جنگ به شما واگذارد، چون همه با شما بیعت کردند و سکه ها نیز به نام شما زده شده است.

امام رضاعلیه السلام فرمود:

«مَا مِنَّا أَحَدٌ اخْتَلَفَ الْکُتُبُ إِلَیهِ وَأُشِیرَ إِلَیهِ بِالْأَصَابِعِ وَسُئِلَ عَنِ الْمَسَائِلِ وَ حُمِلَتْ إِلَیهِ الْأَمْوَالُ إِلَّا اغْتِیلَ أَوْ مَاتَ عَلَی فِرَاشِهِ حَتَّی یبْعَثَ اللَّهُ لِهَذَا الْأَمْرِ غُلَاماً مِنَّا خَفِی الْمَوْلِدِ وَالْمُنْشَأُ غَیرُ خَفِی فِی نَفْسِهِ»؛(1)

«کسی از ما اهل بیت نیست که محل رفت و آمد مردم باشد، نامه ها به سوی ایشان بیاید، مردم او را با انگشت نشان دهند، مسائل را از وی بپرسند و اموال به سوی ایشان حمل شود، مگر این که یا کشته می شود یا در رختخواب خود از دنیا می رود. تا آن گاه که خداوند متعال برای این کار جوانی را برانگیزد که تولدش مخفیانه است و محل زندگی اش نیز نهانی است».

پیرامون چرایی مسئله غیبت امام زمان علیه السلام لازم است به کتب معتبر و مشروحی که در این زمینه موجود است، مراجعه شود.



1- 34. بحارالانوار، ج 51، ص 37 / غیبت نعمانی.