سؤال اوّل

فضاله بن ایوب می گوید: از امام رضاعلیه السلام سؤال شد: منظور از این آیه شریفه چیست؟

«قُلْ أَرَءَیتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مآؤُکُمْ غَوْراً فَمَن یأْتِیکُم بِمآءٍ مَعِینٍ»؛(1)

«بگو: به من خبر دهید اگر آب های (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسی می تواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!»

حضرت فرمود:

«مَاؤُکُمْ أَبْوَابُکُمُ (اَی) الْأَئِمَّهُ وَالْأَئِمَّهُ أَبْوَابُ اللَّهِ فَمَنْ یأْتِیکُمْ بِمَاءٍ مَعِینٍ یعْنِی یأْتِیکُمْ بِعِلْمِ الْإِمَامِ»؛(2)

سؤال دوم

همین مطلب را علی بن جعفر برادر امام موسی کاظم علیه السلام نیز از آن حضرت پرسیده که آن جناب فرمودند:

«إِذَا فَقَدْتُمْ إِمَامَکُمْ فَلَمْ تَرَوْهُ فَمَا ذَا تَصْنَعُونَ»؛(3)

«آن گاه که امام خود را از دست دادید و او را ندیدید، پس چه خواهید کرد؟»

ص:22
1- 14. سوره ملک، آیه 30.
2- 15. بحارالانوار، ج 51، ص 50 و ج 24، ص 100 / تفسیرقمی، ج 2، ص 379.
3- 16. غیبت طوسی، ص 160 / بحارالانوار، ج 51، ص 151 / کمال الدین، ج 2، ص 360.