ابوبصیر که از اصحاب خاص امام باقر و امام صادق علیهما السلام می باشد، می گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: آیه شریفه «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِ ّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»(1) به چه معناست؟

فرمود: به خدا قسم که هنوز تأویل این آیه نیامده است.

گفتم: پس چه موقع خواهد بود؟ آن حضرت جواب دادند:

«حَتَّی یقُومَ الْقَائِمُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ، فَإِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ لَمْ یبْقَ کَافِرٌ وَلَا مُشْرِکٌ إِلَّا کَرِهَ خُرُوجَهُ، حَتَّی لَوْ کَانَ کَافِرٌ أَوْ مُشْرِکٌ فِی بَطْنِ صَخْرَهٍ لَقَالَتِ الصَّخْرَهُ: یا مُؤْمِنُ! فِی بَطْنِی کَافِرٌ أَوْ مُشْرِکٌ فَاقْتُلْهُ. قَالَ: فَینَحِّیهِ اللَّهُ، فَیقْتُلُهُ»؛(2)

«آن گاه که قائم قیام کند، ان شاء اللَّه، پس هرگاه قائم ظهور کند هیچ کافر و مشرکی نخواهد بود جز این که از ظهور آن حضرت ناراحت است؛ لذا اگر یک شخص کافر یا مشرکی حتی در زیر صخره سنگی هم باشد، آن صخره ندا می کند: ای مؤمن! در زیر من مشرک و کافر است، بیا و او را بکش.

پس خداوند او را بیرون می آورد و به قتل می رساند».

ص:18
1- 5. سوره توبه، آیه 33: او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را برهمه آیین ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!
2- 6. بحارالانوار، ج 51، ص 60 / جامع الفوائز.