در روايات علايم ظهور آمده که يکى از نشانه هاى ظهور، کسوف در اواسط ماه وخسوف در اوّل ماه برخلاف عادت است

دارقطنى به سندش از امام محمّد باقر عليه السلام نقل کرده که فرمود: (همانا براى مهدى ما دو نشانه است که از زمان خلقت اسمان ها وزمين اين گونه نبوده است، يکى خسوف ماه در اوّل شب رمضان وديگرى کسوف خورشيد در نيمه ماه رمضان).

در کيفيّت حدوث اين دو واقعه غير عادى چند احتمال است:

1 - حدوث اين دو به توسط جِرمى باشد که در فضا به طور ناگهانى پيدا مى شود، اجرامى که امروزه از انها به اجرام سرگردان در هوا ياد مى شود، که گاه بين ماه وخورشيد فاصله مى شود وبا انها خسوف وکسوف ايجاد مى گردد.

2 - تحقّق خسوف وکسوف به توسط جرمى باشد که از زمين جدا مى شود؛ زيرا ممکن است که بشر با پيشرفت علمى وتکنيکى که دارد بتواند تکه هايى عظيم از کره زمين را جدا ساخته وان را در هوا معلّق گرداند ودر نتيجه باعث خسوف وکسوف گردد.

3 - تحقق اين دو به نحو اعجاز وخرق قانون طبيعت باشد.