هرگز آنقدر ندارم که شوم مِسکینت                        این شرف بس که به مسکین درت مِسکینم
(اللّهم صلّ على محمّد وآل محمّد وعجّل فرجهم)!
دنیا، میدان تنازع حق وباطل، وسراى پیروزى ها وشکست هاى گذراى این دو جبهه بوده وخواهد بود: (وتلک الایّام نُداوِلُها بین النّاس)؛ این روزگار (گاهى فتح وغلبه، گاهى شکست ومغلوبیّت) را ما میان خلایق مى گردانیم.
آن چه در این میان، امید بخشِ دل خسته ى مؤمنان است، فرجام گرم وشیرینى است که قرآن کریم براى این درگیرى نوید داده است: (اِنّ الذین یُحادّونَ اللّهَ ورَسولَهُ اولئک فى الأذلّین کتب اللّهُ لاَغلِبَن انا ورُسُلى) کسانى که با خدا ورسول اش مخالفت مى کنند، آنان در پَست ترین مرتبه ى ذلّت اند. خداوند، چنین حتم گردانید که البته من وفرستادگان ام، (بر دشمنان) غالب مى شویم
زبانِ (کتب اللّه..).، نشانه ى اراده ى حتمى خدا است.
گویا، مسیر سربلندى وغلبه ى حق وتحقّق آن فرجام روشن، تنها از راه آن میدان درگیرى ونزاع مى گذرد. که در آیه دیگرى چنین آمده است: (بَل نَقذِفُ بالحقّ على الباطِل فَیَدمِغُهُ فاِذا هو زاهقٌ)؛ بلکه ما، همیشه، حق را بر باطل پیروز مى گردانیم تا باطل را محو ونابود سازد.
در این باره، آن چه حایز اهمّیّت است، این است که (آیا نوید چنین فرجام زیبایى، کُشنده ى مسئولیّت هاى انسانى وتاریخى پیروان حق خواهد بود. ویا این که هواداران جبهه ى حق، در عین امیدوارى ودل دادگى به این قبیل بشارت ها، باید حرکتى هماهنگ با قانون ها وسنّت هاى حاکم بر هستى، در جهتِ فراهم آوردن وزمینه سازى آن روز موعود داشته باشند؟). این جا است که ضرورت بحث از، عوامل، مقدمات وزمینه هاى ظهور، آشکار مى شود وآدمى را در پى کنکاش از آن ها وادار مى سازد.
مقدمات ظهور، نوشتارى است که سعى کرده با استمداد از آیات وروایات وسنّت هاى الهى حاکم بر هستى، گامى در این جهت بردارد.