شباهت اول: خداوند ادريس‌عليه السلام را بر بال فرشته‌اى نشانيد كه در فضاى آسمان او را به پرواز درآورد، چنان‌كه على بن ابراهيم قمى از امام صادق عليه السلام نقل كرده كه فرمود: «خداوند - تبارك وتعالى - بر فرشته‌اى از فرشتگان غضب كرد و بال‌هايش را بريد، و او را در يكى از جزيره‌هاى دريا افكند؛ پس زمانى طولانى در آن دريا ماند. چون خداوند ادريس‌عليه السلام را به رسالت برانگيخت، آن فرشته نزد وى آمد و گفت: اى پيغمبر خدا! دعا كن خداوند از من راضى شود و بال‌هايم را برگرداند. ادريس فرمود: آرى، [چنين خواهم كرد].آن‌گاه از پروردگار درخواست نمود، و خداوند بال‌هاى آن فرشته را بازگرداند و از او راضى شد، سپس آن فرشته به ادريس گفت: آيا حاجتى دارى؟ فرمود: آرى. دوست دارم مرا به آسمان بالا ببرى تا به ملك الموت نگاه كنم، چون با ياد او زندگى ندارم. پس فرشته او را برگرفت و بر بال‌هاى خود به آسمان‌ها برد تا به آسمان چهارم رسيد كه ناگهان ديد ملك الموت سر خود را از روى تعجب حركت مى‌دهد. ادريس بر ملك الموت سلام كرد و به او گفت: چرا سرت را تكان مى‌دهى؟ گفت: چون خداوند به من امر فرمود كه تو را بين آسمان چهارم و پنجم قبض روح كنم. گفتم: پروردگارا! چگونه اين كار را انجام دهم و حال آنكه غلظت آسمان چهارم به مقدار پانصد سال راه است و از آسمان چهارم تا آسمان سوم مقدار پانصد سال راه است و هر آسمان از مابين آن به همين ترتيب است، اين چگونه شدنى است؟ سپس او را بين آسمان چهارم و پنجم قبض روح نمود. و همين است كه خداوند مى‌فرمايد: «ورفعْناه مكانا عليا»(196)؛ و ما او را به جايگاه بلندى رسانيديم.».
قايم‌عليه السلام را هم روح القدس بر بال خود گرفت و به آسمان‌ها برد. در حديثى آمده است: «... پس امام حسن عسكرى‌عليه السلام فرزندش را گرفت، در حالى كه كبوترها بالاى سرش پرواز مى‌كردند، آن‌گاه امام به يكى از كبوترها بانگ زد: او را بردار و حفظ كن و هر چهل روز به ما برگردان. آن كبوتر او را برگرفت و به سوى آسمان پرواز كرد؛ بقيه كبوترها نيز پيروى كردند...». حكيمه گويد: عرض كردم: اين پرنده چيست؟ فرمود: اين روح القدس است.(197)
شباهت دوم: هنگامى كه خواستند ادريس‌عليه السلام را بكشند، از قومش غايب شد، قايم‌عليه السلام نيز هنگامى كه دشمنان مى‌خواستند او را بكشند، غايب شد.
شباهت سوم: غيبت ادريس‌عليه السلام به طول انجاميد به حدى كه شيعيان و پيروان او در سختى و شدت و فشار واقع شدند. قايم‌عليه السلام نيز غيبتش طولانى است تا جايى كه شيعيانش به منتهاى سختى و فشار و مشقت واقع شوند.