امير المومنين‌عليه السلام فرمود: «قسم به خدا كه البته من و اين دو فرزندم كشته مى‌شويم و حتما خداوند مردى از فرزندانم را در آخر الزمان برمى‌انگيزد كه خون‌هاى ما را مطالبه مى‌كند».(124)
امام باقر عليه السلام درباره آيه شريفه: «ولمن انْتصر بعْد ظلْمه»(125)؛ و هر آنكه پس از ظلمى كه بر او رفته انتقام‌جويى كند. فرمود: «يعنى قايم و اصحاب آن حضرت، زيرا آنهايند كه هيچ راهى عليه ايشان نيست، و هرگاه قايم‌عليه السلام بپاخيزد، از بنى اميه و تكذيب كنندگان و ناصبيان - او و اصحابش - انتقام خواهند گرفت».(126)
امام صادق عليه السلام درباره آيه شريفه: «اذن للذين يقاتلون بانهمْ ظلموا وان الله على‌نصْرهمْ لقدير»(127)؛ به كسانى كه در معرض جنگ قرار گرفته‌اند، اذن جهاد عطا شده است چون كه مورد ستم واقع هستند و خداوند بر يارى‌شان توانا است. فرمود: «اين آيه درباره ... قايم‌عليه السلام است كه چون خروج كند براى حسين عليه السلام خونخواهى نمايد، و اين است [معنى]فرمايش او كه: ما اولياى خون و طالبان ديه هستيم»