حجّ آن حضرت عليه السلام

از محمد بن عثمان عمْرى روايت شده كه گفت: «صاحب اين امر هر سال در مراسم حج حاضر مىشود، پس مردم را مىبيند، آنها را مىشناسد و آنها او را مىبينند، ولى نمىشناسند».(78)
از جمله رواياتى كه دلالت بر استحباب دعا كردن براى حجاج دارد، حديثى است از امام صادق عليه السلام كه فرمود: «هنگامى كه شامگاه عرفه شود، خداوند متعال دو فرشته را مىفرستد كه چهرههاى مردم را جستجو…
از محمد بن عثمان عمْرى روايت شده كه گفت: «صاحب اين امر هر سال در مراسم حج حاضر مىشود، پس مردم را مىبيند، آنها را مىشناسد و آنها او را مىبينند، ولى نمىشناسند».(78)
از جمله رواياتى كه دلالت بر استحباب دعا كردن براى حجاج دارد، حديثى است از امام صادق عليه السلام كه فرمود: «هنگامى كه شامگاه عرفه شود، خداوند متعال دو فرشته را مىفرستد كه چهرههاى مردم را جستجو كند، پس هرگاه كسى كه خودش را به حج عادت داده بود نيابند، يكى از آن دو فرشته به ديگرى مىگويد: فلان شخص در چه حال است؟ جواب مىدهد: خدا بهتر مىداند. پس مىگويد: پروردگارا! اگر فقر مانع از آمدنش شده او را غنى گردان و اگر قرض دارد از او ادا فرماى و اگر بيمارى سبب نيامدنش شده او را شفا بخش و اگر از دنيا رفته پس او را بيامرز و رحمتش فرماى».(79) اين حديث دلالت مىكند بر استحباب دعا كردن براى كسى كه خودش را به حج عادت داده باشد.
از جمله رواياتى كه دلالت بر استحباب دعا كردن براى حجاج دارد، حديثى است از امام صادق عليه السلام كه فرمود: «هنگامى كه شامگاه عرفه شود، خداوند متعال دو فرشته را مىفرستد كه چهرههاى مردم را جستجو كند، پس هرگاه كسى كه خودش را به حج عادت داده بود نيابند، يكى از آن دو فرشته به ديگرى مىگويد: فلان شخص در چه حال است؟ جواب مىدهد: خدا بهتر مىداند. پس مىگويد: پروردگارا! اگر فقر مانع از آمدنش شده او را غنى گردان و اگر قرض دارد از او ادا فرماى و اگر بيمارى سبب نيامدنش شده او را شفا بخش و اگر از دنيا رفته پس او را بيامرز و رحمتش فرماى».(79) اين حديث دلالت مىكند بر استحباب دعا كردن براى كسى كه خودش را به حج عادت داده باشد.