اقرارِ عشق
واى بر حال دلم گر نرسد يار بما
چه كند ديده كه بيند رخ غمخوار بما
مست ميخانه حيرانى خوبان شده است آنكه بگشوده در خانه خمار بما بر دل آزار نگيرم به تمناى تو من
سر شوريده كجا و سر آزار بما
چشم بيمار وش نرگس آن عربده جو
به نگه ديده كند يكسره خونبار بما
ره كجا مى‌برم آخر بجز از كوى تو من كه چه‌ها مى‌كشم از…
مست ميخانه حيرانى خوبان شده است آنكه بگشوده در خانه خمار بما بر دل آزار نگيرم به تمناى تو من
سر شوريده كجا و سر آزار بما
چشم بيمار وش نرگس آن عربده جو
به نگه ديده كند يكسره خونبار بما
ره كجا مى‌برم آخر بجز از كوى تو من كه چه‌ها مى‌كشم از…
واى بر حال دلم گر نرسد يار بما
چه كند ديده كه بيند رخ غمخوار بما
مست ميخانه حيرانى خوبان شده است
آنكه بگشوده در خانه خمار بما
بر دل آزار نگيرم به تمناى تو من
سر شوريده كجا و سر آزار بما
چشم بيمار وش نرگس آن عربده جو
به نگه ديده كند يكسره خونبار بما
ره كجا مى‌برم آخر بجز از كوى تو من
كه چه‌ها مى‌كشم از غمزه دلدار بما
نكنم گر به زمستان غمت ناله بدين
كه سحر مى‌رسد از يمن شب تار بما
غم به غمخانه دل خانه گرفته است چنين
تا گرفتارى ما را كند انكار بما
صبرم از دامن مهرت به كمند تو فتد
چو بدام آمده را كرده گرفتار بما
غزل احمد و هنگامه اين دلشدگان
مى‌كند عشق تو را در سخن اقرار بما
تاریخ و ساعت انتشار :
۲۲:۱۹:۴۹ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
۲۲:۱۹:۴۹ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
دسته بندی :
اشعار
اشعار
با مهدی
