روميان و نقش آنان در زمان ظهور
منظور از روم در روايات مربوط به آخر الزمان و ظهور حضرت مهدى (ع ) ، ملل اروپايى و قرنهاى اخير ، گسترش آنان در امريكا مى باشد ، كه فرزندان روم و وارثان امپراطورى تاريخى روميان هستند .
گاهى گفته مى شود : روميانى كه خداوند متعال سوره اى درباره آنان نازل فرموده و پيامبر (ص ) و مسلمانان بعدها با آنان پيكار نمودند ، غير از اينان هستند…
منظور از روم در روايات مربوط به آخر الزمان و ظهور حضرت مهدى (ع ) ، ملل اروپايى و قرنهاى اخير ، گسترش آنان در امريكا مى باشد ، كه فرزندان روم و وارثان امپراطورى تاريخى روميان هستند .
گاهى گفته مى شود : روميانى كه خداوند متعال سوره اى درباره آنان نازل فرموده و پيامبر (ص ) و مسلمانان بعدها با آنان پيكار نمودند ، غير از اينان هستند . زيرا آنان بيزانس ها بودند كه پايتخت آنان ابتدا شهر ((رم )) در ايتاليا و سپس شهر قسطنطنيه گرديد تا اينكه مسلمانان حدود 500 سال پيش آن را فتح نموده و ((اسلامبول )) ناميدند و مردم آن را استانبول تلفظ نمودند .
پاسخ : صحيح است كه روميان هنگام نزول سوره مباركه روم و صدور روايات درباره آنان كه از طرفداران امپراطورى روم يا بيزانس (معروف ) بودند . امام غربى هاى امروز افرادى غير آنها نيستند ، بلكه ادامه سياست و تمدن آنها به حساب آمد و بخشى از آنان شمرده مى شوند . . و ملتهاى فرانسه و بريتانيا و آلمان و غير آن ، از لحاظ فرهنگ و سياست و دين ، اركان حقيقى امپراطورى روم مى باشند . و اين كه آنها در آن زمان مناطق تحت نفوذ روم و (مستعمرات آن ) ناميده مى شدند ، اين حقيقت را نفى نمى كند .
بلكه سرداران بيزانس رومى خود به مدت 2 هزار سال پايتخت شان رم و قسطنطنيه بود در حالى كه همه آنان از نژاد ايتاليايى و ريشه واحدى نبودند ، بلكه از ريشه و نژادهاى متعدد اروپايى بودند و بعد از آنكه يونان جزيى از امپراطورى روم گرديد ، گاهى در ميان آنان يونانيان نيز بچشم مى خوردند .
و شايد به همين دليل باشد كه وقتى امپراطورى تقليدى روم به ضعف گراييد و در قسطنطنيه و پيرامون آن محدود گرديد و در محاصره دريايى از ملتهاى مسلمان قرار گرفت ، اروپاييان به ادعاى ميراث خوارى به پا خاسته ، وعده اى از سران كشور آلمان و غير آن را ، قيصر (سزار) ناميدند .
اين نوع تغيير و تحول در امپراطورى ها و دولتها امرى طبيعى است ، چرا كه حكومت از كشورى به كشور ديگر و از ملتى به ملت ديگر انتقال مى يابد ، و اين با باقى ماندن نام و خصوصيتهاى اصلى آن منافات ندارد .
بنابراين ، روايات شريفه اى كه از آينده روميان يا به تعبير عرب ها ((بنى اصفر))( زرد پوستان ) خبر مى دهد ، مرادشان فقط روميان بيزانس ايتاليايى ، منهاىملل و قبيله هاى فرنگى و ساير قبايل وابسته به آنها نيست .
به همين دليل مسلمانان در كتابهاى تاريخى خود از آنها به روميان و گاهى فرنگيها تعبير مى كنند امام در عين حال به همه آنها رومى گفته ، و آن را به صورت ((اءروام )) جمع مى بندند .
علاوه بر آن ، آنچه از سوره مباركه روم ، آيات 31 و 32 و سوره كهف آيه هاى 12 و 21 و غير آن درباره شرك آنان نسبت به خداوند متعال و احزاب و پيروان آنها استفاده مى شود اين است كه مراد از آنان ملتها و احزاب مدعى پيروى از حضرت مسيح عليه السلام مى باشند . و روشن است كه رهبرى ملتهاى مسيحى به دست روميان ايتاليايى و قسطنطنيه بوده سپس غربيها از آنان به ارث برده اند .
نام روم در بسيارى از روايات زمان ظهور آمده از جمله روايات مربوط به فتنه و آشوب و تسلط آنان بر مسلمانان ، كه قبلا گذشت .
و روايات ديگرى درباره حركت ناوگانهاى جنگى آنها به سواحل سرزمين هاى عربى ، اندكى پيش از ظهور حضرت مهدى عليه السلام ، وجود دارد .
از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند :
((وقتى كه در سرزمين شام بلوايى را مشاهده نمودى ، پس مرگ است و مردن ، تا آنكه غربيان به تحرك آمده و روانه سرزمينهاى عربى گردند . كه حوادثى بين آنان رخ خواهد داد . )) (20)
و فتنه و آشوب شام در روايات مربوط به زمان ظهور به مرحله كشمكشهايى كه در سرزمين شام بعد از آشوب و استيلاى اجانب بر امت اسلامى واقع مى شود اطلاق مى گردد . . به اين معنى كه ((بنى اصفر)) ((غربيها)) خود را ناگزير از دخالت مستقيم نظامى مى بينند ، بعد از آن كه به واسطه پايدارى مردم آن سامان و امواج سياسى موجود و درگير آن ، از تسلط بر منطقه پيرامون فلسطين ناتوان گشته و دخالت نظامى آنها در آينده با مقاومت مسلمانان كشورهاى عربى مواجه خواهد شد .
از امير مو منان عليه السلام روايت شده كه فرمود :
((در ماه رمضان به هنگام صبح از ناحيه مشرق ندا دهنده اى بانگ برمى آورد كه : اى اهل ايمان گردهم آييد و از ناحيه مغرب پس از ناپديد شدن شفق ، ندا كننده اى ندا سر دهد : اى اهل باطل گرد هم جمع شويد . . . و روميان به ساحل دريا نزديك غار اصحاب كهف روى آورده و خداوند آن جوانان را با سگ شان از غارشان برمى انگيزد ، در بين آنان دو مرد بنام مليخا ، و خملاها بوده كه اين دو تسليم اوامر حضرت قايم عليه السلام خواهند بود . )) (21)
و شايد اين جنبش نظامى ادامه حركت گذشته و يا همان حركت باشد ، و روايت گوياى اين است كه آن جريان نزديك حركت ظهور آن حضرت خواهد بود كه چرا كه حوادث ، پى در پى و به دنبال نداى آسمانى در ماه رمضان بوجود آمده و تا محرم ادامه مى يابد ، و ظهور آن بزرگوار در شب دهم و روز دهم ماه محرم به وقوع مى پيوندد .
از برخى روايات چنين استفاده مى شود كه نيروهاى غربى آهنگ سرزمين شام كرده و در عكا و صور ، و طبق اين روايت نزديك غار اصحاب كهف ، يعنى در انطاكيه از ناحيه ساحل سوريه تركيه ، فرود مى آيند .
درباره جوانان اصحاب كهف رواياتى وارد شده كه خداوند متعال آنان را در آخرالزمان ظاهر مى نمايد تا براى مردم علامت و نشانه اى بوده ، و از ياران حضرت مهدى عليه السلام باشند و ما آن را در بحث پيرامون ، ياران آن حضرت ياد خواهيم كرد . فلسفه ظاهر شدن آنان به هنگام فرود آمدن نيروهاى غربى در آن برهه حساس ، اين است كه معجزه اى خصوصا براى مسيحيان باشند ، زيرا طبق نقل روايات ياران حضرت مهدى عليه السلام نسخه هاى اصلى تورات و انجيل را از غار انطاكيه بيرون آورده و به وسيله آن با رومى ها و يهوديان به بحث و گفتگو مى پردازند ، احتمال دارد اين غار ، همان غار معروف اصحاب كهف و يا غار ديگرى باشد .
به نقل از جابر جعفى ، امام باقر عليه السلام كه فرمودند :
((شورشيان روم بزودى روى آورده و در رمله فرود مى آيند ، اى جابر : در آن سال ، در سراسر زمين از ناحيه غرب اختلاف فراوان وجود دارد . )) (22)
البته ممكن است اين شورشگران ، مزدوران غربى ، داوطلبان نبرد با يهود باشند كه به همين منظور در رمله فلسطين فرود مى آيند ، و ظاهرا مراد از اختلاف مذكور در روايت از ناحيه مغرب زمين و يا غرب ، همان غرب سرزمينهاى اسلامى باشد ، چرا كه بعد از آن بيان مى كند كه اولين حادثه اى كه به شام يم رسد خراب شدن آن است و احتمالا خرابى آنجا به سبب غربى ها باشد .
و آنچه را كه در اين زمينه قابل توجه است ، مطالبى است كه از اهل بيت عليهم السلام ، در تفسير اوايل سوره مباركه روم وارد شده است .
((سوگند به اين حروف (الف ، لام ، ميم ) روميان غالب گرديدند ، در نزديك ترين سرزمين و اينان بعد از مغلوب شدن به زودى غالب مى گردند ، در اندك سالى اءمر از آن خداوند است از پيش و آينده و آن روز ايمان آورندگان به يارى خدا چنين شاد مى گردند هم اوست كه هر كسى را كه خواهد يارى فرمايد ، و اوست غالب و مهربان )) (23)
از امام باقر عليه السلام روايت شده كه آن حضرت ((يارى خداوند را نسبت به مو منين )) در آيه شريفه ، به ظهور حضرت مهدى عليه السلام تفسير نموده اند ، و گويا خداوند آن حضرت را بر روميان پيروز مى گرداند . (24)
از جمله روايات ديگر در اين زمينه ، روايات مربوط به فرود آمدن حضرت عيسى عليه السلام و دعوت نمودن آن حضرت مسيحيان را به اسلام و پيروى از حضرت مهدى عليه السلام است كه اين فرموده خداوند را روشن مى سازد :
((حضرت عيسى عليه السلام نشانه اى است از علامتهاى قيامت )) (25)
((همه اهل كتاب قبل از مردنش به او ايمان مى آورند ، و او در روز رستاخيز گواه بر آنهاست )) (26)
يعنى آن بزرگوار يكى از علايم رستاخيز بوده و هنگامى كه خداوند او را به دنيا فرود آورد ، تمام نصارى و يهود به او ايمان آورده و خود و معجزه هايش را قبل از آنكه از دنيا رحلت كند ، مى بينند .
و در روايت آمده است كه عيسى عليه السلام بوسيله حضرت مهدى عليه السلام و معجزاتى كه خداوند در اختيار او نهاده با روميان بحث و مناظره مى كند . (27)
آن حضرت پس از معجزه فرود آمدنش از آسمان ، در دگرگونى اوضاع سياسى و شورانيدن ملتهاى غربى بر ضد فرمانروايانشان ، نقش مهم و اساسى خواهد داشت ، كه در جريان فرود آمدن آن بزرگوار به بيان آن خواهيم پرداخت .
از جمله روايات مورد بحث ، احاديث مربوط به آتش بس ميان مسلمانان و روميان مى باشد كه حضرت ، قرارداد عدم تجاوز را با آنان امضاء خواهد نمود ، ظاهرا اين پيمان بعد از نبرد بزرگ قدس است كه در مثلث عكا قدس انطاكيه بين سپاه آن حضرت و لشكريان سفيانى با پشتيبانى يهود و روميان رخ مى دهد و بعد از پيروزى حضرت مهدى و ورودش به قدس و فرود آمدن حضرت عيسى عليه السلام خواهد بود .
به نظر مى رسد كه حضرت مسيح عليه السلام در اين درگيرى و نبرد نقش وساطت و ميانجى گرى را بر عهده خواهد داشت ، كه درباره آن سخن خواهيم گفت ، از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود :
((اى عوف ! پيش از رستاخيز شش حادثه را متذكر باش . . . از جمله فتنه و آشوبى را كه خانه اى از عرب خالى از آن فتنه نخواهد بود ، ميان شما و بنى اصفر (غربيها) صلحى برقرار مى گردد ، سپس با شما پيمان شكنى نموده ، و با هشتاد لشكر كه هر يك متشكل از 12 هزار سرباز مى باشد به شما حمله ور مى شوند . )) (28)
همچنين از آن حضرت روايت شده كه فرمودند :
((بين شما و روميان چهار پيمان صلح بسته مى شود ، كه چهارمين آنها به دست مردى از خاندان هرقل است كه چند سال (دو سال ) دوام خواهد يافت ، در اين هنگام مردى از عبدالقيس به نام سو ددبن غيلان پرسيد : در آن روز پيشواى مردم كيست ؟ حضرت فرمود : مهدى از فرزندانم . )) (29)
در برخى از روايات مدت پيمان نامه صلح هفت سال ذكر شده ، اما غربى ها تنها پس از دو سال عهدشكنى نموده و پيمان خود را با مسلمانان بر هم زده و با سپاهى كه متشكل از قريب به يك ميليون سرباز مى باشد با حمل 80 پرچم در سواحل فلسطين و سرزمين شام ، با مسلمانان درگير مى شوند .
و در پى آن ، حضرت مهدى عليه السلام رهسپار فتح و آزادى اروپا و جهان غير اسلام مى گردد كه در بحث حركت ظهور آن حضرت خواهد آمد .
ديگر روايات ارتباط سفيانى با روميان و فرار هواداران وى پس از شكست او به طرف كشور روم ، و تعقيب آنان توسط ياران حضرت مهدى عليه السلام و بازگرداندن آنها را بيان مى كند ، از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرمودند :
((زمانى كه حضرت قايم عليه السلام قيام نمايد ، سپاه خويش را به سوى بنى اميه (سفيانيان ) گسيل دارد آنها به سوى روم بگريزند ، به آنان مى گويند تا به كيش ما در نياييد شما را راه نخواهيم داد ، آنها پذيرفته و روميان آنان را وارد مى كنند و آنگاه كه ياران حضرت مهدى عليه السلام با روميان مواجه مى شوند ، آنها تقاضاى صلح و امان مى نمايند ، پيروان آن حضرت پاسخ مى دهند كه تا هم كيشان ما را آزاد نكنيد به شما امان نخواهيم داد ، سپس آنها را آزاد نموده و به ياران حضرت باز مى گردانند . (30)
روايات ديگرى نشانگر اين است كه سفيانى داراى فرهنگى غربى بوده ، وى در كشور روم بسر مى برد و سپس راهى منطقه شام مى گردد و حركت خود را از آنجا آغاز مى كند ، چنانكه به بيان آن خواهيم پرداخت ، در كتاب غيبت طوسى (ره ) آمده است كه :
((سفيانى كه سر كرده قوم است از كشور روم به حركت در آمده در حالى كه چون مسيحيان صليب به گردن دارد . )) (31)
از جمله روايات ، احاديث آزادى سرزمين روم توسط حضرت مهدى عليه السلام و اسلام آوردن روميان بدست آن حضرت است ، البته احتمال دارد اين امر به دنبال شكستن پيمان صلح و حمله نظامى آنان به ساحل فلسطين و سرزمين شام و شكست خوردن آنها باشد ، چنانكه ممكن است اين درگيرى سخت ترين نبردهاى روم با حضرت مهدى عليه السلام باشد كه در پى آن گرايشى در بين ملتهاى آنان نسبت به اسلام پيدا مى شود .
و در برخى از روايات ، آمده است كه :
((با تكبير ، هفتاد هزار تن از مسلمانان روم را فتح مى نمايند . )) (32)
بعيد نيست كه سقوط اين پايتخت غربى با تظاهرات غربى ها و تكبير آنان در حالى كه حضرت مهدى عليه السلام و يارانش آنان را همراهى مى كنند ، انجام شود .
از امام باقر عليه السلام روايت شده كه فرمودند :
((آن گاه اهل روم بدست حضرت مهدى عليه السلام اسلام آورده و حضرت براى آنان مسجدى را بنا مى كند سپس با جانشين قرار دادن يكى از يارانش در آنجا ، خود باز مى گردد)) (33)
ظاهرا حضرت مسيح عليه السلام در دگرگونى ملتهاى غرب نقش اساسى داشته ، و اين امر در خلال دو سه سالى است كه بين امام عليه السلام و غربيان پيمان صلح برقرار است ، و احتمالا حضرت عيسى عليه السلام در اين برهه ، در غرب بسر برده و يا بيشتر حضور او در غرب خواهد بود .
گاهى گفته مى شود : روميانى كه خداوند متعال سوره اى درباره آنان نازل فرموده و پيامبر (ص ) و مسلمانان بعدها با آنان پيكار نمودند ، غير از اينان هستند . زيرا آنان بيزانس ها بودند كه پايتخت آنان ابتدا شهر ((رم )) در ايتاليا و سپس شهر قسطنطنيه گرديد تا اينكه مسلمانان حدود 500 سال پيش آن را فتح نموده و ((اسلامبول )) ناميدند و مردم آن را استانبول تلفظ نمودند .
پاسخ : صحيح است كه روميان هنگام نزول سوره مباركه روم و صدور روايات درباره آنان كه از طرفداران امپراطورى روم يا بيزانس (معروف ) بودند . امام غربى هاى امروز افرادى غير آنها نيستند ، بلكه ادامه سياست و تمدن آنها به حساب آمد و بخشى از آنان شمرده مى شوند . . و ملتهاى فرانسه و بريتانيا و آلمان و غير آن ، از لحاظ فرهنگ و سياست و دين ، اركان حقيقى امپراطورى روم مى باشند . و اين كه آنها در آن زمان مناطق تحت نفوذ روم و (مستعمرات آن ) ناميده مى شدند ، اين حقيقت را نفى نمى كند .
بلكه سرداران بيزانس رومى خود به مدت 2 هزار سال پايتخت شان رم و قسطنطنيه بود در حالى كه همه آنان از نژاد ايتاليايى و ريشه واحدى نبودند ، بلكه از ريشه و نژادهاى متعدد اروپايى بودند و بعد از آنكه يونان جزيى از امپراطورى روم گرديد ، گاهى در ميان آنان يونانيان نيز بچشم مى خوردند .
و شايد به همين دليل باشد كه وقتى امپراطورى تقليدى روم به ضعف گراييد و در قسطنطنيه و پيرامون آن محدود گرديد و در محاصره دريايى از ملتهاى مسلمان قرار گرفت ، اروپاييان به ادعاى ميراث خوارى به پا خاسته ، وعده اى از سران كشور آلمان و غير آن را ، قيصر (سزار) ناميدند .
اين نوع تغيير و تحول در امپراطورى ها و دولتها امرى طبيعى است ، چرا كه حكومت از كشورى به كشور ديگر و از ملتى به ملت ديگر انتقال مى يابد ، و اين با باقى ماندن نام و خصوصيتهاى اصلى آن منافات ندارد .
بنابراين ، روايات شريفه اى كه از آينده روميان يا به تعبير عرب ها ((بنى اصفر))( زرد پوستان ) خبر مى دهد ، مرادشان فقط روميان بيزانس ايتاليايى ، منهاىملل و قبيله هاى فرنگى و ساير قبايل وابسته به آنها نيست .
به همين دليل مسلمانان در كتابهاى تاريخى خود از آنها به روميان و گاهى فرنگيها تعبير مى كنند امام در عين حال به همه آنها رومى گفته ، و آن را به صورت ((اءروام )) جمع مى بندند .
علاوه بر آن ، آنچه از سوره مباركه روم ، آيات 31 و 32 و سوره كهف آيه هاى 12 و 21 و غير آن درباره شرك آنان نسبت به خداوند متعال و احزاب و پيروان آنها استفاده مى شود اين است كه مراد از آنان ملتها و احزاب مدعى پيروى از حضرت مسيح عليه السلام مى باشند . و روشن است كه رهبرى ملتهاى مسيحى به دست روميان ايتاليايى و قسطنطنيه بوده سپس غربيها از آنان به ارث برده اند .
نام روم در بسيارى از روايات زمان ظهور آمده از جمله روايات مربوط به فتنه و آشوب و تسلط آنان بر مسلمانان ، كه قبلا گذشت .
و روايات ديگرى درباره حركت ناوگانهاى جنگى آنها به سواحل سرزمين هاى عربى ، اندكى پيش از ظهور حضرت مهدى عليه السلام ، وجود دارد .
از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند :
((وقتى كه در سرزمين شام بلوايى را مشاهده نمودى ، پس مرگ است و مردن ، تا آنكه غربيان به تحرك آمده و روانه سرزمينهاى عربى گردند . كه حوادثى بين آنان رخ خواهد داد . )) (20)
و فتنه و آشوب شام در روايات مربوط به زمان ظهور به مرحله كشمكشهايى كه در سرزمين شام بعد از آشوب و استيلاى اجانب بر امت اسلامى واقع مى شود اطلاق مى گردد . . به اين معنى كه ((بنى اصفر)) ((غربيها)) خود را ناگزير از دخالت مستقيم نظامى مى بينند ، بعد از آن كه به واسطه پايدارى مردم آن سامان و امواج سياسى موجود و درگير آن ، از تسلط بر منطقه پيرامون فلسطين ناتوان گشته و دخالت نظامى آنها در آينده با مقاومت مسلمانان كشورهاى عربى مواجه خواهد شد .
از امير مو منان عليه السلام روايت شده كه فرمود :
((در ماه رمضان به هنگام صبح از ناحيه مشرق ندا دهنده اى بانگ برمى آورد كه : اى اهل ايمان گردهم آييد و از ناحيه مغرب پس از ناپديد شدن شفق ، ندا كننده اى ندا سر دهد : اى اهل باطل گرد هم جمع شويد . . . و روميان به ساحل دريا نزديك غار اصحاب كهف روى آورده و خداوند آن جوانان را با سگ شان از غارشان برمى انگيزد ، در بين آنان دو مرد بنام مليخا ، و خملاها بوده كه اين دو تسليم اوامر حضرت قايم عليه السلام خواهند بود . )) (21)
و شايد اين جنبش نظامى ادامه حركت گذشته و يا همان حركت باشد ، و روايت گوياى اين است كه آن جريان نزديك حركت ظهور آن حضرت خواهد بود كه چرا كه حوادث ، پى در پى و به دنبال نداى آسمانى در ماه رمضان بوجود آمده و تا محرم ادامه مى يابد ، و ظهور آن بزرگوار در شب دهم و روز دهم ماه محرم به وقوع مى پيوندد .
از برخى روايات چنين استفاده مى شود كه نيروهاى غربى آهنگ سرزمين شام كرده و در عكا و صور ، و طبق اين روايت نزديك غار اصحاب كهف ، يعنى در انطاكيه از ناحيه ساحل سوريه تركيه ، فرود مى آيند .
درباره جوانان اصحاب كهف رواياتى وارد شده كه خداوند متعال آنان را در آخرالزمان ظاهر مى نمايد تا براى مردم علامت و نشانه اى بوده ، و از ياران حضرت مهدى عليه السلام باشند و ما آن را در بحث پيرامون ، ياران آن حضرت ياد خواهيم كرد . فلسفه ظاهر شدن آنان به هنگام فرود آمدن نيروهاى غربى در آن برهه حساس ، اين است كه معجزه اى خصوصا براى مسيحيان باشند ، زيرا طبق نقل روايات ياران حضرت مهدى عليه السلام نسخه هاى اصلى تورات و انجيل را از غار انطاكيه بيرون آورده و به وسيله آن با رومى ها و يهوديان به بحث و گفتگو مى پردازند ، احتمال دارد اين غار ، همان غار معروف اصحاب كهف و يا غار ديگرى باشد .
به نقل از جابر جعفى ، امام باقر عليه السلام كه فرمودند :
((شورشيان روم بزودى روى آورده و در رمله فرود مى آيند ، اى جابر : در آن سال ، در سراسر زمين از ناحيه غرب اختلاف فراوان وجود دارد . )) (22)
البته ممكن است اين شورشگران ، مزدوران غربى ، داوطلبان نبرد با يهود باشند كه به همين منظور در رمله فلسطين فرود مى آيند ، و ظاهرا مراد از اختلاف مذكور در روايت از ناحيه مغرب زمين و يا غرب ، همان غرب سرزمينهاى اسلامى باشد ، چرا كه بعد از آن بيان مى كند كه اولين حادثه اى كه به شام يم رسد خراب شدن آن است و احتمالا خرابى آنجا به سبب غربى ها باشد .
و آنچه را كه در اين زمينه قابل توجه است ، مطالبى است كه از اهل بيت عليهم السلام ، در تفسير اوايل سوره مباركه روم وارد شده است .
((سوگند به اين حروف (الف ، لام ، ميم ) روميان غالب گرديدند ، در نزديك ترين سرزمين و اينان بعد از مغلوب شدن به زودى غالب مى گردند ، در اندك سالى اءمر از آن خداوند است از پيش و آينده و آن روز ايمان آورندگان به يارى خدا چنين شاد مى گردند هم اوست كه هر كسى را كه خواهد يارى فرمايد ، و اوست غالب و مهربان )) (23)
از امام باقر عليه السلام روايت شده كه آن حضرت ((يارى خداوند را نسبت به مو منين )) در آيه شريفه ، به ظهور حضرت مهدى عليه السلام تفسير نموده اند ، و گويا خداوند آن حضرت را بر روميان پيروز مى گرداند . (24)
از جمله روايات ديگر در اين زمينه ، روايات مربوط به فرود آمدن حضرت عيسى عليه السلام و دعوت نمودن آن حضرت مسيحيان را به اسلام و پيروى از حضرت مهدى عليه السلام است كه اين فرموده خداوند را روشن مى سازد :
((حضرت عيسى عليه السلام نشانه اى است از علامتهاى قيامت )) (25)
((همه اهل كتاب قبل از مردنش به او ايمان مى آورند ، و او در روز رستاخيز گواه بر آنهاست )) (26)
يعنى آن بزرگوار يكى از علايم رستاخيز بوده و هنگامى كه خداوند او را به دنيا فرود آورد ، تمام نصارى و يهود به او ايمان آورده و خود و معجزه هايش را قبل از آنكه از دنيا رحلت كند ، مى بينند .
و در روايت آمده است كه عيسى عليه السلام بوسيله حضرت مهدى عليه السلام و معجزاتى كه خداوند در اختيار او نهاده با روميان بحث و مناظره مى كند . (27)
آن حضرت پس از معجزه فرود آمدنش از آسمان ، در دگرگونى اوضاع سياسى و شورانيدن ملتهاى غربى بر ضد فرمانروايانشان ، نقش مهم و اساسى خواهد داشت ، كه در جريان فرود آمدن آن بزرگوار به بيان آن خواهيم پرداخت .
از جمله روايات مورد بحث ، احاديث مربوط به آتش بس ميان مسلمانان و روميان مى باشد كه حضرت ، قرارداد عدم تجاوز را با آنان امضاء خواهد نمود ، ظاهرا اين پيمان بعد از نبرد بزرگ قدس است كه در مثلث عكا قدس انطاكيه بين سپاه آن حضرت و لشكريان سفيانى با پشتيبانى يهود و روميان رخ مى دهد و بعد از پيروزى حضرت مهدى و ورودش به قدس و فرود آمدن حضرت عيسى عليه السلام خواهد بود .
به نظر مى رسد كه حضرت مسيح عليه السلام در اين درگيرى و نبرد نقش وساطت و ميانجى گرى را بر عهده خواهد داشت ، كه درباره آن سخن خواهيم گفت ، از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود :
((اى عوف ! پيش از رستاخيز شش حادثه را متذكر باش . . . از جمله فتنه و آشوبى را كه خانه اى از عرب خالى از آن فتنه نخواهد بود ، ميان شما و بنى اصفر (غربيها) صلحى برقرار مى گردد ، سپس با شما پيمان شكنى نموده ، و با هشتاد لشكر كه هر يك متشكل از 12 هزار سرباز مى باشد به شما حمله ور مى شوند . )) (28)
همچنين از آن حضرت روايت شده كه فرمودند :
((بين شما و روميان چهار پيمان صلح بسته مى شود ، كه چهارمين آنها به دست مردى از خاندان هرقل است كه چند سال (دو سال ) دوام خواهد يافت ، در اين هنگام مردى از عبدالقيس به نام سو ددبن غيلان پرسيد : در آن روز پيشواى مردم كيست ؟ حضرت فرمود : مهدى از فرزندانم . )) (29)
در برخى از روايات مدت پيمان نامه صلح هفت سال ذكر شده ، اما غربى ها تنها پس از دو سال عهدشكنى نموده و پيمان خود را با مسلمانان بر هم زده و با سپاهى كه متشكل از قريب به يك ميليون سرباز مى باشد با حمل 80 پرچم در سواحل فلسطين و سرزمين شام ، با مسلمانان درگير مى شوند .
و در پى آن ، حضرت مهدى عليه السلام رهسپار فتح و آزادى اروپا و جهان غير اسلام مى گردد كه در بحث حركت ظهور آن حضرت خواهد آمد .
ديگر روايات ارتباط سفيانى با روميان و فرار هواداران وى پس از شكست او به طرف كشور روم ، و تعقيب آنان توسط ياران حضرت مهدى عليه السلام و بازگرداندن آنها را بيان مى كند ، از امام باقر عليه السلام نقل شده كه فرمودند :
((زمانى كه حضرت قايم عليه السلام قيام نمايد ، سپاه خويش را به سوى بنى اميه (سفيانيان ) گسيل دارد آنها به سوى روم بگريزند ، به آنان مى گويند تا به كيش ما در نياييد شما را راه نخواهيم داد ، آنها پذيرفته و روميان آنان را وارد مى كنند و آنگاه كه ياران حضرت مهدى عليه السلام با روميان مواجه مى شوند ، آنها تقاضاى صلح و امان مى نمايند ، پيروان آن حضرت پاسخ مى دهند كه تا هم كيشان ما را آزاد نكنيد به شما امان نخواهيم داد ، سپس آنها را آزاد نموده و به ياران حضرت باز مى گردانند . (30)
روايات ديگرى نشانگر اين است كه سفيانى داراى فرهنگى غربى بوده ، وى در كشور روم بسر مى برد و سپس راهى منطقه شام مى گردد و حركت خود را از آنجا آغاز مى كند ، چنانكه به بيان آن خواهيم پرداخت ، در كتاب غيبت طوسى (ره ) آمده است كه :
((سفيانى كه سر كرده قوم است از كشور روم به حركت در آمده در حالى كه چون مسيحيان صليب به گردن دارد . )) (31)
از جمله روايات ، احاديث آزادى سرزمين روم توسط حضرت مهدى عليه السلام و اسلام آوردن روميان بدست آن حضرت است ، البته احتمال دارد اين امر به دنبال شكستن پيمان صلح و حمله نظامى آنان به ساحل فلسطين و سرزمين شام و شكست خوردن آنها باشد ، چنانكه ممكن است اين درگيرى سخت ترين نبردهاى روم با حضرت مهدى عليه السلام باشد كه در پى آن گرايشى در بين ملتهاى آنان نسبت به اسلام پيدا مى شود .
و در برخى از روايات ، آمده است كه :
((با تكبير ، هفتاد هزار تن از مسلمانان روم را فتح مى نمايند . )) (32)
بعيد نيست كه سقوط اين پايتخت غربى با تظاهرات غربى ها و تكبير آنان در حالى كه حضرت مهدى عليه السلام و يارانش آنان را همراهى مى كنند ، انجام شود .
از امام باقر عليه السلام روايت شده كه فرمودند :
((آن گاه اهل روم بدست حضرت مهدى عليه السلام اسلام آورده و حضرت براى آنان مسجدى را بنا مى كند سپس با جانشين قرار دادن يكى از يارانش در آنجا ، خود باز مى گردد)) (33)
ظاهرا حضرت مسيح عليه السلام در دگرگونى ملتهاى غرب نقش اساسى داشته ، و اين امر در خلال دو سه سالى است كه بين امام عليه السلام و غربيان پيمان صلح برقرار است ، و احتمالا حضرت عيسى عليه السلام در اين برهه ، در غرب بسر برده و يا بيشتر حضور او در غرب خواهد بود .
تاریخ و ساعت انتشار :
۲۲:۱۹:۴۹ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
۲۲:۱۹:۴۹ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
دسته بندی :
مهدی وعصر ظهور
مهدی وعصر ظهور
با مهدی
