شيخ صالح ، شمس الدين محمد بن قارون ، فرمود : مردى به نام نجم اسود، در روستاى قوسا كه يكى از آباديهاى كنار رود فرات است ،ساكن بود .
او از اهل خير و صلاح بود و زن صالحه اى به نام فاطمه داشت كه او هم اهل تقوى بود .
اين دو، يك پسر و يك دختر به نامهاى على و زينب داشتند، اما هم مرد و هم همسرش هر دو نابينا شدند و مدتى بر اين حال بودند .
شبى آن زن متوجه شد كه دستى به روى او كشيده شد و گوينده اى فرمود : حق تعالى كورى را از تو برداشت .
برخيز و شوهر خود، ابوعلى را خدمت كن و درخدمت او كوتاهى نداشته باش .
زن گفت : چشمهايم را باز كردم و خانه را پر از نور ديدم .
دانستم كه اين معجزه ازطرف مولايمان حضرت قايم ( ع ) بوده است ( ( 197 ) ) .