سيد بن طاووس ( ره ) مى فرمايد : سـحـرگـاهـى در سرداب مقدس بودم .
ناگاه صداى مولايم را شنيدم كه براى شيعيان خود دعا مـى كـردنـد و عرضه مى داشتند : اللهم ان شيعتنا خلقت من شعاع انوارنا وبقيه طينتنا و قد فعلوا ذنوبا كثيره اتكالا على حبنا و ولايتنا فان كانت ذنوبهم بينك و بينهم فاصفح عنهم فقد رضينا و ما كـان منها فيما بينهم فاصلح بينهم و قاص بهاعن خمسنا وادخلهم الجنه فزحزحهم عن النار و لا تجمع بينهم و بين اعداينافى سخطك ( ( 196 ) ) .
ترجمه دعا اين است : خدايا شيعيان ما را از شعاع نور ما و بقيه طينت ما خلق كرده اى ،آنها گناهان زيـادى با اتكاء بر محبت به ما و ولايت ما، كرده اند، اگر گناهان آنها گناهى است كه در ارتباط با تـو اسـت ، از آنها بگذر كه ما را راضى كرده اى .
و آنچه از گناهان آنها، در ارتباط با خودشان هست ، خودت بين آنها را اصلاح كن و از خمسى كه حق مااست ، به آنها بده تا راضى شوند .
و آنها را از آتش جهنم نجات بده .
و آنها را با دشمنان ما در سخط خود جمع نفرما