عالم صالح ، ميرزا محمد باقر سلماسى ، فرزند آخوند ملا زين العابدين سلماسى ( ره ) فرمود : جـنـاب مـيـرزا مـحمد على قزوينى مردى زاهد و عابد و موثق بود كه ميل شديدى به علم جفر و حـروف ( از علوم غريبه ) داشت و براى بدست آوردن آن سفرها كرده و به شهرها رفته بود .
بين او و پدرم رفاقتى وجود داشت .
در اوقـاتـى كه با پدرم مشغول تعمير شهر و قلعه عسكريين ( ع ) بوديم ، به سامرا آمد ونزد ما منزل كرد و تا زمانى كه به كاظمين برگشتيم همان جا بود، يعنى سه سال ميهمان ما بود .
روزى به من گـفـت : سـينه ام تنگ شده و صبرم به آخر رسيده است از تودرخواستى دارم كه پيغامى از من به پدرت برسانى .
گفتم : درخواستت چيست ؟ گـفت : ايامى كه در سامرا بودم يك بار حضرت حجت ( ع ) را در خواب ديدم و ازايشان درخواست كردم علمى كه عمر خود را در آن صرف كرده ام ( علم جفر وحروف ) به من تعليم فرماييد .
فرمودند : آنچه مى خواهى نزد يار و مصاحب تو است و اشاره به پدرت كردند .
عرض كردم : او اسرار خود را از من مخفى مى كند .
فرمودند : اين طور نيست ، از او بخواه چون از تو دريغ نخواهد كرد .
از خواب بيدار شدم و برخاستم كه نزد پدرت بروم ، ديدم از گوشه صحن مقدس به طرفم مى آيد .
وقـتـى مـرا ديـد پـيـش از آن كـه چيزى بگويم ، فرمود : چرا از من نزدحضرت حجت ( ع ) شكايت كرده اى ؟ چه زمانى از من چيزى را كه داشته ام ، خواسته و من بخل كرده و نداده ام ؟ خجل شدم و سر به زير انداختم و الان سه سال است كه ملازم و همراه او شده ام ، نه اوحرفى از اين عـلم به من فرموده و نه من قدرت بر سوال دارم و تا به حال به احدى ابرازنكرده ام .
اگر مى توانى اين غم و غصه را از من برطرف كن .
مـيـرزا مـحـمد باقر سلماسى مى گويد : از صبر او تعجب كردم و نزد پدرم رفتم و آنچه راشنيده بودم ، عرض كردم سپس پرسيدم : از كجا دانستيد كه او نزد امام عصر ( ع ) شكايت كرده است ؟ فرمود : آن حضرت در خواب به من فرمودند ولى خواب را نقل نكرد ( ( 189 ) ) .
) )