فتنه،بی حد شدوبگرفت جهان،ظلمت ظلم
پرتوعدل توای مظهرانوار!کجاست؟
*       *       *
فراخنای اناالحق!برای دیدن تو
به روی دار،سرم بازکشید،بیا
*        *       *

فردا دوباره صبح می آید ازاین مسیر
چشم انتظار لحظه ی دیدار می شویم

*        *       *

فرداکسی ازفصل گل های سپید یاس می آید
ومی بردتاسبزها،روح کبودی راکه دررنج است
*        *        *

فرمان برند اورا همواره ماه وخور
این یک،به روز روشن و،آن یک،به شام تار

*       *        *

فسرده عارض گل ها،فتاده عقده به دل ها
تودست عقده گشایی«خداکند که بیایی»

*        *       *

فصل بهار،ازغم هجران،به غم گذشت
چون آذر است فصل خزانی،بیابیا

*       *       *

فقط به لطف نگاه توبود،ای موعود!
خدانخواست مرا بی پناه،درباران

*       *       *

فکرکن!خواب خیلی عجیبی است،شک ندارم کسی خواهد آمد
بوی اسپند پیچیده درشهر،ترس ودلشوره،تعبیر من نیست