صاحب الامری،ولیّ کردگاری،وزشرف
زیبدت فخر،اَربه کلّ عالم امکان کنی
*        *        *
صبا!بگوی به یعقوب غم رسیده ی ما
که:یوسفت زوفا،درکنار می آید
*       *        *

صبا!به لطف بگوختم آل طاهارا
که:فرقت تو،به زاری بسوخت دل هارا

*        *       *

صبروطاقت ازدلم گریز زد
رفت وناپدید شد نیامدی

*       *       *

صحن دلم از شوق تو،آیینه کاری است
بازآ،که زخم دوری ات برسینه،کاری است

*       *       *

صدای پای اسب آن مسافرمی رسد ازراه
نمایم جاده ی تاردل خود را،چراغانی

*       *       *

صدای گام تواز کوی نور می آید
بیا،بیا؛که دراین غم،مرا دلم فرسود

*       *       *

صدف دین خدا را،دُریکدانه تویی
قدمی رنجه نما،صاحب این خانه تویی

*       *       *

صد گونه زخم است از تمنّا،درنگاهم
کی می نشینی صبح رعنا!درنگاهم؟!