چراغ خانه را روشن کنید،آواز بگذارید!
کسی باید بیاید،لای دررا،باز بگذارید!
*      *      *
چشمان بی فروغم،درانتظار رویت
هر جمعه می شمارد،یک هفته بی قراری
 *      *      *

چشمان تو،تفسیر آیات شکفتن
دستان تو،شعربلند پایداری است

*      *      *

چشمان من،سپیدشد،ازبس که خیره ماند
شاید بیایی از ره و،از غم درآری ام

*      *      *

چشم فتّان او،بلای دل است
دل،فدای بلای حضرت دوست

*      *      *
چنان با ضربه های حیدری،اعجاز خواهدکرد
که از دیوار،هم،گل نغمه ی تکبیر می آید

*      *      *

چو آفتاب جهان تاب،رو متاب زما
که روزروشن ما،گشته شام تار ،امروز

*      *      *

چوفانوس،چشمانم ازآتش وانتظاراست
بیا،ورنه تاصبح،می پژمردروشنایم

*      *      *

چون دیده ی نرگس ،که شدازروی توروشن
دارد،هوس نرگس شهلای تو،چشمم

*      *      *

چون سلیمان(ع)جهان،مسخرکن
که درانگشت توست خاتم صبح

*      *      *

چه خوب می شداگردرپگاه فصل حضور
ازآفتاب جمالت،زمانه پرمی شد

*      *      *


چه می شود گل نرگس!درآیی اربه چمن
بیا،که مرغ دلم میل بوستان دارد