اگرچه امتحانات خداوند براي زن و مرد يکسان است؛ ولي پاره اي از روايات درباره مردان نقل شده است؛

چنان که امام صادق عليه السلام فرمود: «...وَرَأَيتَ الرَّجُلَ اِذَا مَرَّ بِهِ يَوْمٌ وَلَمْ يَکْسِبْ فِيهِ الذَّنبَ العَظِيمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْيالٍ اَوْ مِيزانٍ اَوْ غِشيَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئيباً حَزِيناً يَحْسَبُ اَنَّ ذَلِکَ اليومَ عَلَيهِ وَضِيعَةٌ مِنْ عُمُرِهِ...»؛ [1] «مردي را مي بيني هنگامي که يک روز بر او گذشته و گناه بزرگي انجام نداده است - از قبيل فحشا، کم فروشي، کلاهبرداري و يا شرب خمر - بسيار غمگين و اندوهگين مي شود.


پاورقي
[1] الکافي، ج 8، ص 40.