مرجع تقليد
يکي از اموري که در دوران غيبت کبري اهميت ويژه اي دارد، تقليد از مجتهد جامع شرايط است.
علماي شيعه اماميّه مي گويند: عمل به تقليد به دلايل عقلي و نقلي لازم است. عقل دستور مي دهد که فرد نادان، از عالمي دانا راهنمايي بجويد و از او تقليد کند. دانشمندترين علماي هر ناحيه شيعه نشين، عنوان مرجع تقليد دارند و او محل مراجعه مقلدان خود است.
مرجع تقليد، مجتهدي…
يکي از اموري که در دوران غيبت کبري اهميت ويژه اي دارد، تقليد از مجتهد جامع شرايط است.
علماي شيعه اماميّه مي گويند: عمل به تقليد به دلايل عقلي و نقلي لازم است. عقل دستور مي دهد که فرد نادان، از عالمي دانا راهنمايي بجويد و از او تقليد کند. دانشمندترين علماي هر ناحيه شيعه نشين، عنوان مرجع تقليد دارند و او محل مراجعه مقلدان خود است.
مرجع تقليد، مجتهدي است که قوانين اسلام را بر اساس «قرآن»، «سنت»، «اجماع» و «عقل» استنباط مي کند. سلسله مراجع بزرگ تقليد از رحلت چهارمين نايب ويژه (ابوالحسن علي بن محمد سمري) در سال 329 ه به بعد آغاز شد.
در اين سلسله نام محمدبن يعقوب کليني، محمدبن علي بن بابويه قمي و ابوجعفر محمدبن حسن طوسي تا امام خميني رحمه الله - که همه از مجتهدان شيعه و مراجع تقليد مي باشند - قابل ذکر است.
نجف اشرف از زمان شيخ طوسي رحمه الله مرکز علمي شيعه قرار گرفت و مجتهدان بزرگ بيشتر در آنجابه تحصيل علم پرداختند.
به نظر نمي رسد که نهاد مرجع تقليد، تا پيش از زمان شيخ محمدحسن اصفهاني نجفي (م 1266 ه .) جنبه مرکزيت عام يافته باشد.
جانشين بلا فصل او شيخ مرتضي انصاري (م 1281 ه) بزرگ ترين مجتهد زمان خود به شمار مي رفت. از آخرين مراجع تقليد که به رحمت ايزدي پيوسته و در زمان خود قبول عام داشتند، سيد ابوالحسن اصفهاني، حاج آقا حسين بروجردي (م1340ش) و سيد روح ا للَّه موسوي خميني (م1368 ش) را مي توان نام برد. [1] .
پاورقي
[1] ر.ک: فرهنگ فرق اسلامي، ص 286.
علماي شيعه اماميّه مي گويند: عمل به تقليد به دلايل عقلي و نقلي لازم است. عقل دستور مي دهد که فرد نادان، از عالمي دانا راهنمايي بجويد و از او تقليد کند. دانشمندترين علماي هر ناحيه شيعه نشين، عنوان مرجع تقليد دارند و او محل مراجعه مقلدان خود است.
مرجع تقليد، مجتهدي است که قوانين اسلام را بر اساس «قرآن»، «سنت»، «اجماع» و «عقل» استنباط مي کند. سلسله مراجع بزرگ تقليد از رحلت چهارمين نايب ويژه (ابوالحسن علي بن محمد سمري) در سال 329 ه به بعد آغاز شد.
در اين سلسله نام محمدبن يعقوب کليني، محمدبن علي بن بابويه قمي و ابوجعفر محمدبن حسن طوسي تا امام خميني رحمه الله - که همه از مجتهدان شيعه و مراجع تقليد مي باشند - قابل ذکر است.
نجف اشرف از زمان شيخ طوسي رحمه الله مرکز علمي شيعه قرار گرفت و مجتهدان بزرگ بيشتر در آنجابه تحصيل علم پرداختند.
به نظر نمي رسد که نهاد مرجع تقليد، تا پيش از زمان شيخ محمدحسن اصفهاني نجفي (م 1266 ه .) جنبه مرکزيت عام يافته باشد.
جانشين بلا فصل او شيخ مرتضي انصاري (م 1281 ه) بزرگ ترين مجتهد زمان خود به شمار مي رفت. از آخرين مراجع تقليد که به رحمت ايزدي پيوسته و در زمان خود قبول عام داشتند، سيد ابوالحسن اصفهاني، حاج آقا حسين بروجردي (م1340ش) و سيد روح ا للَّه موسوي خميني (م1368 ش) را مي توان نام برد. [1] .
پاورقي
[1] ر.ک: فرهنگ فرق اسلامي، ص 286.
تاریخ و ساعت انتشار :
۲۲:۱۹:۴۸ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
۲۲:۱۹:۴۸ ~~~ ۱۳۹۹/۱۱/۰۸
دسته بندی :
مهدی وغیبت
مهدی وغیبت
با مهدی
