فريد
«فريد» درلغت به معناي (تک)است. درروايات به عنوان يکي ازالقاب حضرت مهدي عليه السلام به کار رفته است.
اصبغ بن نباته گويد: «ازاميرمؤمنان عليه السلام شنيدم که مي فرمود: صاحب اين امر شريد (آواره)، طريد (رانده)، فريد (تک) و وحيد (تنها) است. [۱] .
پاورقي
[۱] کمال الدين، ج ۱، باب ۲۶، ح ۱۳.
«فريد» درلغت به معناي (تک)است. درروايات به عنوان يکي ازالقاب حضرت مهدي عليه السلام به کار رفته است.
اصبغ بن نباته گويد: «ازاميرمؤمنان عليه السلام شنيدم که مي فرمود: صاحب اين امر شريد (آواره)، طريد (رانده)، فريد (تک) و وحيد (تنها) است. [1] .
پاورقي
[1] کمال الدين، ج 1، باب 26، ح 13.
اصبغ بن نباته گويد: «ازاميرمؤمنان عليه السلام شنيدم که مي فرمود: صاحب اين امر شريد (آواره)، طريد (رانده)، فريد (تک) و وحيد (تنها) است. [1] .
پاورقي
[1] کمال الدين، ج 1، باب 26، ح 13.