عصائب جمع «عصابه» به معناي گروهي بين ده تاچهل نفراست. گفته شده که «عصابه» گروهي از زاهدان و وارستگان اند. [1] .
طبق برخي از روايات اينها ياران حضرت مهدي عليه السلام در عراق هستند که هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه مي رسانند و با او بيعت مي کنند. [2] .
پيامبرصلي الله عليه وآله فرمود: «وَعَصائِبُ العِراقِ رُهْبانٌ بِاللَّيلِ لُيُوثٌ بِالنَّهارِ کانَ قُلُوبُهُمْ زُبُرَ الحَديدِ فَيُبايِعُونَهُ بَينَ الرُّکنِ وَالمَقامِ...»؛ [3] «... و گروه هايي از عراق بيرون مي آيند که راهبان شب و شيران روز هستند، دل هايشان چون فولاد سخت است، در ميان رکن و مقام با او بيعت مي کنند...».


پاورقي
[1] لسان العرب، ج 9، ص 233؛ مجمع البحرين، ج 2، ص 123.

[2] بحارالانوار، ح 51، ص 88؛ الاختصاص، ص 208؛ دلائل الامامه، ص 248؛ کشف الغمة، ج 2، ص 479.

[3] الاختصاص، ص 208.